In de tweede klucht van Molière die we vanavond te zien krijgen, speelt Frank Vercruyssen een cocu imaginair, een man die denkt dat zijn vrouw hem bedriegt.
Met een grote schaar knipt Matthias de Koning een bescheiden maar vorstelijke kroon uit een glimmend stuk blauw papier.
‘Bullshit natuurlijk. Maar het is ook een bullshit stuk.’ Een antwoord op een niet gestelde vraag.
In den beginne zijn er beelden: Acht lampen (10 E / 300 W) hangen boven het podium en verlichten een vloer van geschaafde planken (€ 2352,60 exclusief BTW bij Houthandel Quaeyhaege). Uiterst behoedzaam schuiven drie acteurs zesendertig panelen in de juiste positie (BeeBoard karton 600 x 160 x 4).
Oktober 2007 Na een voorstelling waar in het decor logo’s te bewonderen zijn, ook dat van Moose, kom ik met M. aan hetzelfde cafétafeltje te zitten.
Oktober 2007 Aan een tafeltje in café De Souffleur zitten twee mannen en een vrouw naar regisseur Theu Boermans te luisteren.
Oktober 2007 ‘Als die natte doek over dat abstracte schilderijtje wordt gehaald, wat komt er dan onder de verf te voorschijn?’
November 2007 Ik ben te laat, toch zijn de deuren nog open en is het zaallicht nog aan. Daarom kan ik dus heel makkelijk naar binnen glippen, maar natuurlijk niet ongezien.
September 2007 De psychoanalytici Melanie Klein en Melitta Schmideberg zijn niet alleen elkaars wetenschappelijke tegenstanders, ook als moeder en dochter liggen ze hopeloos