Saai, saai, saai! En ook snap ik niet waarom dit alles. Ik ben dus géén dans vrouw, dat breekt me wel vaker op. Ik vind dit dus niet transparant of helder. De tekst staat centraal, jaja, maar de tekst gaat toch ook ergens over! De laatse twee bedrijven krijgen een geweitje, de waren erg grappig. Maar opgezette raven die aan genitaliën zitten te pikken, please, make it go away!

Ik had het niet verwacht, maar ik vond dit een prachtige voorstelling. Veel techniek, maar alles functioneel. Van die geurtjes werd ik soms niet lekker, maar dat hoorde er vast bij. Mooie muziek, ik was zelfs echt geroerd; ik heb ook wel eens iemands fiets geknuffeld. Gut, Ivo kan toch wat!

Een Parade-voorstelling tijdens de Uitmarkt zien in de kleine Stadschouwburg-zaal.Daar knapt een voorstelling van op. Het decor was er niet helemaal; we zagen het ‘unplugged’, maar ook dat kwam de voorstelling volgens mij te goede. Ik had een hekel aan Benny Hill maar nu ik heb gezien dat hij een romantische onbegrepen ziel is zal ik hem met andere ogen bekijken. Dat zal me weer een hoop ergenis schelen in de toekomst, als ik eens besluit een avond niet naar het theater te gaan en tv te kijken.

Ik heb de eerste Bas en Elze niet gezien en dat vind ik jammer. Ik hoop dat ze nog veel avonturen beleven, zo via het vagevuur naar de hemel. Lekker incrowd en razend goed gespeeld.

Prachtige vormgeving, coole kleren en mooie plaatjes. Door de rust in het spel en beeld wordt het verhaal heel spannend, de personages echte helden en lijkt de tijd voorbij te vliegen. Erg romantisch einde, maar het gaat ook over de grote liefde. Hans een gewei, Roos een gewei, vormgeving een gewei en natuurlijk dan ook GJ een gewei.

Erg gemoedelijke voorstelling met acteurs met geweldige goede zin. Je kan je afvragen of Hercules voor de jeugd is gemaakt of meer voor het abonnementenpubliek dat tot hun opluchting kan zien dat niet alle jongeren hakken en zagen, maar dat sommigen ook tragedie spelen, dansen en musiceren.

Voor mij een van de mooiste voorstellingen van het voor-vorige seizoen. Grote problemen, simpel verteld.

Hoewel ongetwijfeld knap bewerkt, zie ik goede lange verhalen liever in een boek dan op het toneel. Het was zeer dramatisch maar nog geen drama. Ik kijk graag amechtig naar Cees Geel, maar in deze voorstelling was hij (integenstelling tot zijn rol) enorm onaantrekkelijk en stomme-lullerig. Wel grote ontdekking gedaan in Stefan de Walle, die krijgt dan ook een gewei. Verder extra blik tomaat voor de muziek van Het Paleis van Boem: ophouden nu.

Een avond luisteren naar de vorige generatie bij het knapperend haardvuur. Het is echt herfst geworden. Dit is het soort voorstelling waar ik van de zomer behoefte aan had. Speciale aandacht voor juffrouw Werdenfels, die door te luisteren de sterren van de hemel speelt.

Idioot stuk dat niet zonder inleiding gespeeld kan worden. Fijn spelersplezier en gratis drankjes, een mooie afsluiting van het seizoen. Toch word ik een beetje moe van al die relatie- en overspelstukken. Ik verheug me op een loodzware voorstelling of iets contemplatiefs. Maar ik heb altijd in de zomer heimwee naar de winter.