Sympatieke voorstelling, kan nog wat strakker, maar dat komt vast nog. Fijne combinatie van lachen, spanning en ontroering, lekker tussendoortje, maar beklijft niet.
De voorstelling begon met een vrij-rond-loop-in-de-stemming-raken-gedeelte. Het was allemaal niet echt feestelijk omdat de meesten mensen nogal boos werden over dingen; een tribune die in elkaar stort terwijl je erop zit, poffertjes die hun gewicht in goud hebben gekost en heel vies zijn, toiletten die goor zijn etc. Daarna kwam dan dan het gewoon-zitten-en-naar theater-kijken-gedeelte, daar werd ik dan weer niet goed van. Wel geweldig waren de ijsjes die tijdens de voorstelling werden uitgedeeld, terwijl de aarde zich opent daalt de temperatuur een paar graden; een prachtig letterlijk kippenvel moment.
Goed gedaan! Ik ben nogal kritisch op dingen rond de Beatles, maar hier kon ik niet tegen op Kniesoren. Hele slimme voorstelling, met veel plezier voor popnerds, meezingers en muziekfreaks. Godzijdank was de band echt goed. Wat een leuke jongens allemaal, speciale aandacht voor Erik van der Horst, wat klopt omdat ik in een George-periode ben. Kippevel bij video publieksbeelden met Roosmarijn Luyten. En nu alsmaar heel veel zin in De Beatles en om in een bandje te zitten. Fuck de canon, dit is pas erfgoed doorgeven.
Jaarlijstjes zijn leuk, decennium-lijstjes zijn vét. Na lang overwegen en veel dillema’s: mijn beste voorstellingen uit de jaren NUL
1. Ruigoord 2, TGA, Carina Molier 2000
Vers in het nieuwe millennium lag De Toekomst even open. Theater is niet geworden wat het toen had kunnen zijn.