theaterpraat
Mijn beste voorstellingen
Jaarlijstjes zijn leuk, decennium-lijstjes zijn vét. Na lang overwegen en veel dillema’s: mijn beste voorstellingen uit de jaren NUL
1. Ruigoord 2, TGA, Carina Molier 2000
Vers in het nieuwe millennium lag De Toekomst even open. Theater is niet geworden wat het toen had kunnen zijn.
2. Babel, Wiener Burgtheater 2007
Boos, ongeremd, lelijk, hard, hysterisch. Terwijl theater in Nederland restaureert en canont schreeuwt Jelinek dat de wereld in oorlog is.
3. Vandeneedendeschrijverdekoningendiderot 2001
Veel van deze supergroep in wisselende bezetting is heerlijk (Onomatopee, ‘t Boek), maar Diderot is mij het liefst.
4. Proust serie, Ro Theater 2003-2005
Guy Cassiers heeft zijn vorm geperfectioneerd: groots project, geweldige cast, ongelovelijke techniek en dramaturgie.
5. De grote oorlog, Hotel Modern 2001
Blies in één keer alle kinderachtige gedachten over poppentheater aan gruizelementen met schitterend werk en geraffineerd concept. Peterselie zal nooit meer hetzelfde zijn.
6. Perfect Wedding, TGA 2005
Van Hove’s poging om weg te raken van het cynisme en op zoek te gaan naar de liefde. Met een schitterend open idee over de ruimte en het samenzijn van theater en Joop Admiraal.
7. Benen, Boukje Schweigman 2003
Geniaal debuut waar alle Schweigman-elementen al in verwerkt zaten: crypto-religie, perspectiefmanipulatie en heel hard werken.
8. Smoeder, Mugmetdegoudentand 2004
Super-persoonlijk, liefdevolst, meeste tranen.
9. Schöne Müllerin, Marthaler 2003
Christoph Marthaler was de Jan Fabre van de Zips; grote internationale producties die gaandeweg het decennium steeds meer op elkaar gingen lijken; maar daarvóór erg goed.
10. Rainer Maria, De Warme Winkel 2008
Mash-up van Oerol-schuurtjestheater, hardcore Nieuw West-mime, Koekiaans muziektheater, Discordia-spulletjes en een waanzinnige tekstbehandeling.
En naar De laatste dagen der mensheid van ‘t Barre Land kijk ik nog elke avond vol ongeloof, maar dat mag ik niet zeggen…
Floortje op
24/10/2009 - 16:07
6 reacties meer over lijstjes
Ruigoord 2, een virtuele dood (Toneelgroep Amsterdam, Fact)
reacties
Jawoor! Babel erin? Ben je nou helemaal gek geworden. Je hebt er duidelijk geen verstand van! ;-)
Ok, ik ben het deels met je lijstje eens, hier is mijn top 10, in chronologische volgorde:
Ik hou dus duidelijk van ervaringstheater, jonge makers en Toneelgroep Amsterdam. En seizoen 2007/2008 was een uitstekend jaar.
He fijn, props voor Broeders, Stillen, U bevindt zich hier en Geslacht, die zaten toch ook mooi in mijn top 20.
Mijn jaren nul
De eerste drie jaar van dit decennium zijn aan mij als toneelkijker volledig voorbij gegaan. Ik doe dus geen tien maar zeven voorstellingen in mijn chronologische lijstje:
Proust 1, Proust 2, Proust 3, Proust 4 van het RoTheater (2003-2005)
Onomatopee van Tg Stan/ De Koe/ Dood Paard/ Mij Discordia (2006)
Stillen van Het Toneelhuis/Lotte van den Berg (2006)
Rainer Maria van De Warme Winkel (2007/2008)
Candyland van Alexandra Broeder (2008)
Angels in America van Toneelgroep Amsterdam (2008)
Tien Geboden van Wunderbaum/NTGent (2007-2009)
Aangezien ik veel meer vlaamse dan nederlandse voorstellingen zie, hierbij mijn vlaams gekleurd lijstje :
Ik moet er ook aan, ja zeker wel en ik doe het ook. Alleen dan zonder links, da’s te veel werk.
Onmogelijke vraag natuurlijk, een top tien van de jaren nul. Tien jaar geleden had ik een heel andere smaak dan nu, het was een andere levensfase en ik had een andere manier van kijken naar theater. Dus heb ik per jaar de voorstellingen die er uit sprongen gekozen met als idee er uit elk jaar één te kiezen. Onmogelijk criterium wederom, want ik wil die tien voorstellingen destilleren die mij het meest hebben gedaan, het diepst geraakt hebben, nog steeds in mijn hart wonen. En blijkbaar is dat in 2004 meer gebeurd dan in pak hem beet 2009. 2009, dat is te vers om te beoordelen aan welke stukken ik over tien jaar nog met plezier terugdenk. Dus toch maar niet 1 voorstelling per jaar. Dan blijkt ‘het diepst geraakt’ ook een lastig criterium. Sommige voorstellingen raken een heel persoonlijke snaar. Andere waren voor mij als theaterliefhebber een geweldige ervaring, met nieuwe codes of nieuwe ideeën. Is de enige manier om te kiezen totale willekeur? Nee, ja, nee. Negen stukken die destijds, op dat moment, én theatraal én gevoelsmatig indruk hebben gemaakt en daardoor in mijn geheugen zijn geëtst. De tiende krijg ik niet gekozen, want het ene stuk noemen is het andere afwijzen. En daar hou ik teveel voor van theater.
De top negen:
Platonov - Barre Land
Conijn van Olland - Orkater
Macbeth - (Ola Mafaalani) KVS/de Bottelarij
Shakespeare is dead, get over it - Keesen en Co
De Woudduivel -OT
Ora et Labora - Els Inc
Spoken - de Paardenkathedraal
Proust 1,2,3,4 -Ro theater
No Dice - Nature Theatre of Oklahoma