Dood Paard glijdt weer eens uit, over bier dit maal.

Leuke feitjes, mooie verhalen en onduidelijke klanken. Afzonderlijk interessant maar in combinatie is de aandacht helaas te verdeeld om iets te kunnen volgen.

Weer een voorstelling van Dood Paard die er net niet komt, de aanzet is er, dat geef ik toe. Soms wordt het zelfs boeiend.

Wat een hype, wat saai, wat braaf en wat fijn dat dit over tien jaar waarschijnlijk helemaal verdwenen zal zijn. Dat geneuzel met die feitjes.

Best heel aardig! en zeker niet zo slecht als sommige kwade tongen beweren. dj als op radio 100, lekker.

Ik hou wel van slachtpartijen en hoop onzin en een paar acteurs die me even vertellen hoe dat nu zat. Leuke van repertoire-reprise is dat ik nu ‘J.C.’ ook weer beter begrijp.

Door dat fantastische studentenabonnement (drie voorstellingen in de Nes voor 15 gulden) toch maar weer eens naar theater geweest.

In een woord: melig. Inventief gebruik van het gat in Het Gasthuis.

Tja, waarom iedereen hier nou duizend blikjes tomatenpuree tegenaan gooit, begrijp ik niet helemaal.

Ah! Modern toneel.