moosers
Praatjes van Moose
1997. Theatergroepen hadden namen als Bewth, Independance, Het Oranjehotel, Carrousel, Art & Pro, De Federatie of Theater van het Oosten. Het Ministerie van OC&W stond in Zoetermeer, Aad Nuis was er staatssecretaris. Websites bouwde je in HTML.
15 jaar lang was Moose de verzamelplek voor de meest hartstochtelijke publieksmeningen over het Nederlandse (en Vlaamse) theater op het hele internet. Een schare van losse en vaste Minirecensenten en Theaterpraters trompetterde haar lof en spuwde haar gal over duizenden voorstellingen.
4 staatssecretarissen, 2 ministers en 4 cultuurnotaperiodes later; 7297 Minirecensies verder; 3 grote technische upgrades achter de kiezen, is dit ouwe beestje inmiddels tot aan z’n gewei weggezakt in het technische moeras. Een aangekondigde serverupgrade duwt ons kopje onder. Moose wordt een veenlijk op de eeuwige jachtvelden van het internet.
We blijven als archief online, vindbaar voor iedereen die wil proeven van het theater van een voorbije tijd. Maar nieuwe Minirecensies en nieuws komen er niet meer bij. Moose wordt weer gewoon HTML. Zo’n 15.000 pagina’s met alles en iedereen over theater, van 1997 tot 2013.
Dank jullie wel en tot ziens.
Omdat Moose gaat archiveren hier een paar interne links naar anders moeilijk bereikbare, maar nog steeds leuke content:
In zijn woonplaats Amsterdam is zanger en acteur Ramses Shaffy overleden. Dit werd bekend gemaakt door zijn management. Shaffy had slokdarmkanker en woonde al geruime tijd in een verpleegtehuis.
Im Memoriae: Volkskrant; NRC; RTL; Parool (met fotoalbum); (wordt bijgewerkt)
Reacties: Liesbeth List; (wordt bijgewerkt)
De mailbox van Moose puilt uit met persberichten over naderende voorstellingen. In deze onregelmatig terugkerende rubriek maakt de redactie u graag lekker met de grootste pareltjes. Letterlijk èn figuurlijk.
Ken je dat, dat je in gedachten verzonken de straat oversteekt en opschrikt door een luid claxonerende stadsbus die jou nog net kon ontwijken? Dat je je voorstelt hoe je daar ligt met onnatuurlijk gebogen benen en al die mensen er omheen. Soms scheelt het weinig en is het toch weer een ander die op het verkeerde moment op de verkeerde plek was.1 Vaak zijn het mannen die tot het besef komen dat ze niets te verliezen hebben, en juist op dat moment de sprong naar een ander soort leven maken. Die sprong is even vitaal als destructief.2
Ze gaan terug naar hun roots om een nieuwe wereld te creëren vanuit een constante stroom van bewegingen, geluiden en atmosferen. Dramaturgie, mise-en-scène en conceptualisering worden zoveel mogelijk buiten de deur gehouden; het is kunst die tot bloei komt doordat het pad der logica wordt verlaten.3 Al snel lopen theater en realiteit als waterverf in elkaar over. De voorstelling is een stortbui van sensualiteit, klaterende humor, vloeiende acrobatiek, mensen die als gekatapulteerde druppels weer de hemel in worden geschoten en een man in een rondtollend waterrad. Een grote rol speelt de hemel: het regent niet alleen pijpenstelen, maar ook geheimzinnige boodschappen, tekens en beloftes. Of zoals de New York Times schreef: "Wild, witty, wet and altogether winning."4
In een doorgaande stroom van gedachten, emoties en herinneringen zoeken zij naar een uitweg uit een diepgewortelde pijn die ooit door misbruik van de liefde veroorzaakt is. Wat rest is de 'crave', de hunkering naar liefde, het verlangen naar verlossing. En de schittering van de taal, ook al nemen de woorden het verdriet niet weg.5 Een voorstelling waarin veel niet gezegd wordt, en meer anders wordt bedoeld. Een filmische voorstelling, maar toneel pur sang.6 De geschiedenis wordt afgepeld, tot waar het allerpersoonlijkste en het meest universele elkaar raken. Met moderne dans, (live) muziek en film wordt een rituele ruimte gecreëerd, waar de stroom van de tijd even voelbaar is als het nu.7
De voorstelling gaat in op de solo - en nog meer op de solist achter de solo. Terwijl de klassieke vormen en codes samensmelten tot hun eigen dans, onthullen de solisten hun unieke veelheid aan talenten.8 De twee gaan bij elkaar op zoek naar stabiliteit en erkenning, gebruiken elkaar als tegenspelers in hun eigen gecreëerde werelden, of negeren elkaar juist stoïcijns op zoek naar innerlijke rust.9 De puzzel blijkt een heel ander plaatje te zijn dan die op de deksel staat. Welke geheimen schuilen achter het moment van onze verwekking, onze geboortedatum of zelfs de keuze van onze voornaam?10 Een nar is de verbindende schakel tussen de ‘echte’ wereld en die van de levende standbeelden. Niets is wat het lijkt. Of toch? Wie houdt wie voor de gek?11
1) Iets met Paradijs, Convoi Exceptionnel; 2) Brief aan mijn rechter, Frank Focketyn; 3) Prayers, Gabriella Maiorino; 4) Rain, Cirque Eloize; 5) Hunker, Olivier Provily; 6) Dekalog, Project Fors Theatermakers; 7) Hidden Trees, Betsy Torenbos; 8) Uniek, Chris Leuenberger & Jenny Beyer; 9) Stella Maris, Jakop Ahlbom; 10) Bloed, blind en baren, Het Veem theater producties; 11) The Fool, Redmoon Theater Chicago & Tukkers Connexion
In Den Haag is op 61-jarige leeftijd toneelspeelster Sacha Bulthuis overleden. Bulthuis was sinds 1976 verbonden aan Toneelgroep De Appel, tweemaal won ze de Theo d’Or. Haar laatste rollen waren in de Oerol-voorstelling Blik en in Ben ik al geboren? van Gerardjan Rijnders, waarvoor ze nogmaals een Theo d’Or nominatie kreeg. Een rol in De Kersentuin dit seizoen in regie van Erik Vos bij het Nationale Toneel moest ze teruggeven. Bulthuis was lange tijd getrouwd met regisseur Aus Greidanus en moeder van twee toneelspelende kinderen, Aus jr. en Pauline.
Uitgebreide necrologieën in de Volkskrant, Parool en NRC.
(foto: Sacha Bulthuis in Ben ik al geboren?, fotograaf Serge Ligtenberg)
In de Stadsschouwburg zijn gisteravond de belangrijkste toneelprijzen uitgereikt:
- De Theo d’Or werd gewonnen door Lineke Rijxman (voor Hannah en Martin)
- De Louis d’Or werd gewonnen door Bert Luppes (voor De Geit)
- De Colombina werd gewonnen door Wine Dierickx (voor Tien Geboden)
- De Arlecchino werd gewonnen door Benny Claessens (voor Ritter Dene Voss)
- De Prosceniumprijs werd gewonnen door Aus Greidanus Sr. als artistiek leider van De Appel
- De Toneel Publiekprijs werd gewonnen door Kopenhagen van Het Nationale Toneel
- De Mimeprijs werd gewonnen door Ton Kas (voor Brigadier Fub)
- De Gouden Krekel (productie) werd gewonnen door De Legende van Woesterdam van Kopergietery/Orka
- De Gouden Krekel (prestatie) werd gewonnen door Floris Verkerk (voor Anne en Zef)
Presentator Hans Kesting trof de juiste balans tussen losse humor en respectvolle ruimte voor de winnaar, met als hoogtepunt de tenenkrommende interviewtjes met negen toeschouwers, die ieder één van de nominaties voor de Toneel Publieksprijs verdedigden.
En alsof dat nog niet genoeg was werden daarna in het Rozentheater de volgende "Vergeten Toneelprijzen" uitgereikt:
- De Gouden Bouwmeester (beste voorstelling van het seizoen) werd gewonnen door Tien Geboden
- De Gouden Kniertje (beste actrice kleine zaal) werd gewonnen door Maria Kraakman (voor Anoniem)
- De Vergulde Gijsbrecht (beste acteur kleine zaal) werd gewonnen door Sadettin Kirmiziyuz (voor Aap)
- De Gipsen Gymschoen (beste programmeur) werd gewonnen door Lode van Piggelen (directeur van Over Het IJ)
- De Betonnen Duw-in-het-ruggetje (jonge maker) werd gewonnen door Peerke Malschaert
- De Glazen Stage (beste stage) werd gewonnen door Merwan Kenzari voor Romeo en Julia
Er waren niet zoveel mensen in het Rozentheater, maar dat werd ruimschoots gecompenseerd door de blote bast van Johan Simons:
PS: de Twitterstroom is hier terug te lezen
Moose op
14/09/2009 - 11:47
meer over Aus Greidanus, Bert Luppes, Johan Simons, Lineke Rijxman, prijzen
U heeft gesproken: Wachten op Godot is het Beste Toneelstuk Aller Tijden. 16,7 procent van de ongeveer 1500 stemmers kozen Beckett’s moderne klassieker. De hele top tien (met stempercentages):
- Wachten op Godot van Beckett (16,7%)
- Wie is er bang voor Virginia Woolf? van Albee (15,1%)
- Hamlet van Shakespeare (14,5%)
- Mirad, een jongen uit Bosnië van Ad de Bont (14,0%)
- Angels in America van Tony Kushner (10,3%)
- Ten Oorlog van Tom Lanoye en Luk Perceval (9,0%)
- Antigone van Sophokles (6,7%)
- Midzomernachtsdroom van Shakespeare (6,6%)
- De Kersentuin van Tsjechov (3,7%)
- Vrijdag van Hugo Claus (3,4%)
De verkiezing liep over het hele seizoen 2008/2009 en kende twee rondes: in de eerste ronde mocht het publiek kiezen uit een longlist van 99 toneelstukken of zelf een stuk aandragen; in de tweede ronde kon het publiek stemmen op de tien vaakst genoemde stukken. Ieder stuk werd in TM verdedigd door een prominent uit de theaterwereld. Stemmen die werden vergezeld van een korte motivatie telden dubbel.
Enkele motivaties van stemmers op Wachten op Godot:
“Je kunt dit stuk keer op keer lezen en keer op keer zien, en iedere keer ontdek je weer nieuwe filosofieën en bizar goede vondsten.”
“Een stuk dat niet eens gespeeld hoeft te worden om baanbrekend te zijn- en te blijven. Alleen al het feit dat het ooit geschreven is, maakt het bijzonder.”
“De taal ontmanteld, de mens ontmanteld, de zin ontmanteld.”
Wachten op Godot kent in Nederland een uitgebreide opvoeringsgeschiedenis. Recente ensceneringen waren van Het Nationale Toneel (met Mini & Maxi als Vladimir en Estragon) en van het Noord Nederlands Toneel, gespeeld door cabaretiers. Op 10 oktober gaat een nieuwe uitvoering in première bij Toneelgroep Oostpool, geregisseerd door Erik Whien.
Oh, en u bevindt zich in goed gezleschap: in 1998 kozen Britse toneelmensen Godot al als belangrijkste stuk van de 20e eeuw.
Meer in De Standaard (dank Vonneke!); Het Parool; (wordt bijgewerkt).
Twee acteurs van de voorstelling Travis’ Trip zijn vanavond in Amsterdam opgepakt door de politie. De limousine waarin de voorstelling zich afspeelt werd door politie te paard aangehouden op de kruising Stadhouderskade/Kinkerstraat, acteurs en zes toeschouwers werden door 18 agenten ondervraagd. De voorstelling bevat een moordscène, waarbij een lijk in de achterbak van een limousine wordt verborgen. De toeschouwers mochten vertrekken, de acteurs moeten een nacht in de cel blijven. Meer op Cultureelpersbureau.nl.
Update: inmiddels ook op Volkskrant, etc.
Oh, cool, zelfs Teletekst:
Update 2: The day after.
Acteurs zijn vrij, Cultureel Persbureau heeft foto’s.
Update 3:
De voorstelling mag de komende dagen doorgaan, mits met groot bord op de auto dat het hier Toneel betreft. CPB heeft interview met acteur. Zie verder NRC, Parool.
Foto’s van dat bord zeer welkom ;-)
Dit is werkelijk uw allerlaatste kans om te stemmen in de verkiezing voor het Beste Toneelstuk Aller Tijden. De stembus sluit definitief op donderdagmiddag 3 september om 17:00 uur. De uitslag wordt bekend gemaakt tijdens TM-Live, de live radio-uitzending van Theatermaker op zondag 6 september om 19:00 uur. U bent van harte welkom om de uitzending bij te wonen in rotonde van Stanislavski, het café in de Stadsschouwburg Amsterdam.
Om u een klein beetje op weg te helpen: de top drie wordt op dit moment gevormd door (in willekeurige volgorde) Hamlet, Wachten op Godot en Who’s afraid of Virginia Woolf. De verschillen zijn klein; uw stem kan bepalend zijn! Stem nu!
Dit is de Juryselectie voor het Nederlands Theater Festival (TF):
- De Geit of Wie is Sylvia? van het Onafhankelijk Toneel
- Tien Geboden van NT Gent en Wunderbaum
- Carmen van Nationale Toneel en Stella Den Haag
- Brandhout. Een irritatie van tg Stan
- De grote verkiezingsshow van Het Zuidelijk Toneel
- De grote mond van Skagen
- Ben ik al geboren? van Toneelgroep De Appel
- Heelhuids & Halsoverkop, een countrymusical van het NNT en Club Guy & Roni
- Amateurs van Nieuw West
- MightySociety 6 van MightySociety
- The Broken Circle Breakdown van Cie Cecilia
De jury bestond uit uit journalist Clairy Polak (juryvoorzitter) (voor interview zie simber.nl), dramaturg Joris van der Meer, artistiek leider van Huis van Bourgondië in Maastricht Piet Menu, dramaturg Judith Wendel, dramaturg en journalist Steven Peters, journalist en recensent Liv Laveyne en producent Gislebert Thierens.
TF vindt plaats van 3 t/m 13 september 2009 in Amsterdam. Meer info op www.tf.nl.
Minirecensies van Moose
Er zijn geen minirecensies gevonden.
Praatjes van Moose
1997. Theatergroepen hadden namen als Bewth, Independance, Het Oranjehotel, Carrousel, Art & Pro, De Federatie of Theater van het Oosten. Het Ministerie van OC&W stond in Zoetermeer, Aad Nuis was er staatssecretaris. Websites bouwde je in HTML.