Heel sympatieke solo. Klein vrouwtje in een hele grote ruimte. Het was erg grappig en het ging ook nog eens postmodern over theatermaken, wat wilt u nog meer? Klein tomaatje omdat er een beetje geschmierd werd, wat de ontroering in de weg stond.

Vrolijke zang en dans en een goed verhaal. Zeker dat iedereen hiervan geniet. Jammer dat ik deze voorstelling in Het Theaterfestival zag, zodat er maar 10 kinderen in de zaal zaten ofzo. Mooie en slimme vormgeving, maar toch… ik heb het allemaal al eens eerder gezien.

‘Ai, bewegingstheater’, dacht ik. Maar later keek ik vol verbazing naar de Vizir-uitdaging van dit seizoen. Hans Kestings gehang in Prometheus is voor watjes, het kan veel erger. Twister met mensen, panty over je hoofd en champagne; het feest van het millenium is al gegeven. Toch een blik tomaten voor het begin, mischien kunnen ze daar ook nog iets smerigs mee.

TGA doet komedie. Dat lukte ook nog heel goed. Niet iedereen speelt schitterend maar iedereen heeft een mooie jurk aan. Veel vaart (kan nog wel iets opgespicet), lekker lachen, fijne Hans Kesting als bedrogen echtgenoot, bolle uitspraken over het huwelijk, mannen en vrouwen en Rob E. viel niet eens in slaap. Dat is een hele prestatie. Maar ja toch een blik tomaat omdat het eigenlijk nergens over ging, terwijl de wereld in brand staat.

Komedie, wanneer zie je dat nog eens! In een hele volle Stadschouwburg. Maria Goos zei ergens dat ze het zwartste in zichzelf heeft opgezocht voor deze voorstelling. Het viel nog al mee. Het was nog geen echt toneelstuk, maar de dialogen klopten goed. Ik moest zelfs echt hard lachen op een gegeven moment. Marisa van Eyle viel een beetje uit de toon; haar personage was een allergaartje dat alles moest aanzwengelen. Speciaal voor Kut Cobain grap een geweitje.

Mark Ravenhill’s stuk is eigenlijk best wel stom, maar Jacob en Halina zijn aanbiddelijk. Ik hou lekker wel van Walt Disney!

Erg intelligente voorstelling, waarbij een onspeelbaar stuk met heel veel lol wordt omgetoverd tot acteertheater. Een prachtige Mephisto, een prachtige Faust en een goede tekst. Niks jonge honden, goede theatermakers!

Wat een stom gedoe zeg. Ik kan er geen klap van verstaan, en van wie is in Godsnaam die bewerking/vertaling of hoe je dit geëmmer wil noemen. De plastic knijp-Hellehond probeerde de voorstelling te redden, maar was tegen zoveel ellende niet opgewassen.

Het is waar, ik heb een historische voorstelling gezien. Hoewel de marathon afmattend is, lijkt het me de beste manier om dit wonder te ondergaan. Geweldige tekst, heerlijke acteurs, lekker lachen en schitterend toneelbeeld zonder een keer op mijn sentiment te spelen. Graag meer van dit theater, ook na de fusie.

Jaja. Nou, met echte gekken gaat dat heel anders. Mooi gespeeld, knappe timing, maar een erg vervelend excuus-allochtoon-moment.