900 mensen zijn naar de Schouwburg van Almere gekomen. Of misschien zijn ze gelokt. Ze ging kijken naar ‘Vertellingen van 1001 nacht’ van Het Zuidelijk Toneel. Maar of ze dat laatste wisten, weet ik niet. Ik denk eerder dat de meesten kwamen voor Marc Marie Huijbregts. En dan ook een hele groep voor The Ashton Brothers.

´Koos Terpstra keert terug op het schouwburgpodium´, zo luidt de introductie op de site van het Zuidelijk Toneel en ik herken zijn ´huis-stijl´, die ik vele malen bij het NNT bewonderde, direct. We zijn echter inmiddels een paar jaar verder…

Een beetje vervreemdend: tekst en handeling van de personages lopen vaak niet synchroon en, nog bijzonderder, zd spreken niet ik de “ik-vorm”, maar in de derde persoon over zichzelf. Dat intrigeert, maar is ook effectief.

De tekst komt namelijk aan. Natuurlijk ook omdat die geen concurrentie krijgt van bijzaken.

Magne van den Berg schreef een subtiele tekst over genegenheid en over het verlangen om niets te hoeven. Een verhaal over een broer en een zus in het huis en vooral in het echtelijke bed van hun overleden ouders. Waarbij halverwege ‘de hem’ van de zus opduikt. Subliem geschreven.

Ontzettend leuk reizend festival met een keur aan jong talent en in onderzoek zijnde voorstellingen.. Met als hoogtepunt de comeback van Peer wittenbols en Rob Ligthert..’Amora’ is de prachtige headliner van het festival met schitterend spelende acteurs (o.a. Paul Kooij, Justus van Dillen, Mark Kraan en Raymonde de kuyper)..

In “Stand Up” zit een slimme, mooie, maatschappijkritische en spannende voorstelling verborgen, maar hij komt er niet altijd uit. Er wordt op een geraffineerde manier een spel van waarheden gespeeld met het publiek, wat soms spannend en soms verwarrend werkt.

Met ‘De Reis Om De Wereld In 80 Dagen’ had Het Zuidelijk Toneel een theaterspektakel beloofd. Dankzij de professionele clownerie van Visscher, de prachtige vormgeving, de acrobatiek en dynamiek van de voorstelling werd het inderdaad een spektakel. Theater werd het minder en dat leek vooral te wijten aan de tekst van Han Römer, die het niet lukte om oprecht te zijn.

fantastisch spektakel waarbij dhr Rumke aantoont theater voor een groot publiek te willen maken. de mensen in de volkskrant vonden het natuurlijk weer niks, maar dat zijn we wel gewend. die hebben niet alleen de smaak van rottende knoflook, maar waarschijnlijk ook een hekel aan het zuidelijk toneel.. en natturlijk is er veel op de voorstelling aan te merken, maar waar zie je dit nog..

het toneelseizoen is nog maar net begonnen, en ik heb nu al de slechte voorstelling van het jaar gezien! van het jaar, de allerslechtste voorstelling die ik ooit heb gezien. waar sloeg dit in godsnaam op??? acteurs die niet spelen.

Welwillend: interessante tekst van Marcel Osterop. Het wordt nog niet helemaal boven de Oprah/Dr Phil clichés uitgetild, maar als schrijver in de Esther Gerritsen/Peer Wittenbols traditie hebben we er een veelbelovende bij. HZT positioneert Gewürztraminer als dertigers-drama, maar volgens mij is het wel universeler dan dat.