Tam Tam (2002)

In alle media wil Ivo ons ervan overtuigen dat hij met ‘Con Amore’ een positieve, hoopvolle voorstelling over de liefde heeft willen maken, van elk cynisme gespeend. Verdomd interessant, meneer Van Hove, maar gaat u verder.
Ik zie het dus niet. Ik zie vooral afstandelijkheid, voyeurisme en ongegeneerde vrouwonvriendelijkheid. Als Ivo nou eens een voorstelling zou maken over de moeite die het hem kost om niet cynisch te zijn; dat zou nog eens wat wezen…
Toch geweien, hoor. De acteurs willen wel, en het decor is fantastisch. Oh gruwel: een interessante mislukking, wellicht?

Is Van Hove op een slimme manier de mode vooruit gelopen of is dit echt een oprechte voorstelling die sinds LANGE tijd optimisme in de liefde omhelst? Hoe dan ook, ik was een aantal keren erg ontroerd en dat was behalve aan het enthousiaste spel van de acteurs ook aan de mooie regievondsten van Ivo te danken. Verder was de orginele vormgeving (waarover iedereen zo over door zeurt) en de muziek in perfecte harmonie. Dus, geen kwaad woord over deze voorstelling, wij zijn mooie mensen en we willen genieten. Verder wil ik er toch maar even zeggen dat Gunilla Verbeke, Leon Voorberg, Jorre Vandenbussche en Maarten Claeysens ook heel mooi speelden en niet alleen de Grote Namen.

Eindelijk iets goed van tga. geweldige voorstelling, geweldige cast, geweldige regie heb erg gelachen en het was ook nog heeeel mooi!!!

Ik had deze mooi gemaakte voorstelling vorig jaar al gezien en was benieuwd of er veel veranderd zou zijn, ik vond het destijds een beetje vlak. Dat is opgemerkt; er is wat meer humor in gestopt en er wordt over het algemeen vlotter gespeeld, al is het met sommige acteurs nog steeds behelpen. Pierre Bokma heeft meer nuance in zijn rol gestopt en lijkt nu precies te weten hoe je Macbeth moet spelen. Hij steekt met kop en schouders boven de rest van de acteurs uit, behalve dan van Fred Goesens en, vooral, Marieke Heebink, die ook erg mooi speelt. Hun scenes samen zijn juweeltjes, symfonieen bijna. Bijzonder was dan ook dat Bokma na de voorstelling van Willem Nijholt een prestigieuze acteurs-zegel kreeg. Zal die blij mee zijn geweest.

Dank TGA voor het opnieuw programmeren van deze verguisde en onbegrepen eenmansstrijd. Frisch legt een enorme vinger op een van de meest zere plekken, het is niet leuk om te zien en het kan niet wat hij doet. Maar ik ben bang dat het uiterst noodzakelijk is. De voorstelling is niet meer te zien, maar de film ‘Vergeef me’ zou verplichte kost moeten zijn voor iedereen.