In het begin dacht ik vooral ‘Dat moet leuk zijn om te doen’, maar de voorstelling greep me bij m’n keel. Live-animatie en oorlog hebben veel met elkaar gemeen; onder andere dat je denkt ‘Dat moet leuk zijn om te doen’. Het perspectief van de soldaatjes is gruwelijk, terwijl het voor de regisseurs om een logisch effect gaat en als publiek ben je benieuwd hoe het verder gaat. Ik werd er helemaal stil van en vind deze voorstelling belangwekkend genoeg voor Het Theaterfestival.

Ik vond deze voorstelling geweldig. Het was echt weer eens wat anders. Echt super knap dat je door middel van zulke makkelijke “ingrediënten” zoals peterselie, een paar poppetjes, poedersuiker en aarde zo’n indrukwekkende voorstelling in elkaar kan zetten. Heel mooi gedaan. Ik moest er heen voor school en eigenlijk hield ik niet zo van voorstellingen, maar deze voorstelling heeft dat echt veranderd!

‘De Grote Oorlog’ zien op de dag dat een grote oorlog lijkt te beginnen… Het leidde af en het hield me tegelijkertijd erbij. Met veel toewijding en vindingrijkheid zorgen kleine details voor een beleving op ware grootte. Soms is de afstand te groot, maar soms komt het echt dichtbij. Het werk van de Gerauschmacher speelt hierbij een flinke rol. Leuk om gezien te hebben.

Ok, een gewei voor alle mooie live gemaakte beelden, dit vond ik erug leuk en interresant, maar ook weer niet zo interresant dat het zooo lang moest. Daarvoor dus ook meteen de eerste tomaat, voor het uitkauwen van de beeldende fondsen. De 2e tomaat is voor het geheel, ik miste echt een totale verhaallijn waar ik in mee kon gaan. Ik miste “spel”, acteurs, en oprecht drama, want het drama in deze voorstelling is zo makkelijk en plat gebracht inmiddels die brieven. Eigenlijk zat ik de hele tijd te wachten, waneer is dit afgelopen?? Maar de rest van het publiek vond het fantastisch… de “bestuurders” moesten wel 4 keer terug komen en ik hoorde achter me zeggen, dit is het beste wat ik ooit gezien heb. Dat begrijp ik dus niet… Maar ja ik hou ook niet van animatiefilms etc. dus het zal allemaal wel aan mij persoonlijk liggen.

Over het experiment ben ik zeer te spreken, de visuele vondsten werken wonderwel op het videoscherm, maar de grote teleurstelling was voor mij, dat er op het toneel zelf niets gebeurd, er zijn wat mensen in het schemer met miniatuurdecortjes aan het werk, of ze lezen nogal matig brieven van soldaten voor. Het was vooral naar dat scherm kijken, en dus ontging het mij waarom ik er voor naar het theater moest komen.