Wauw, lachen ik hem in tijden me niet zo geamuseerd in de Opera. Henze’s muziek kan mij niet bekoren, jammer. Maar wat een baggerenscenering! Waanzinnig ouderwets. Eerst denk je nog Oh en Ah, want Herr Peter Stein mag graag prrachtige effecten maken. Voorbij de eerste helft kwam ik er gelukkig achter dat het eigenlijk heel slecht was. Koor is kicken groot en er gebeuren wilde dingen (vuur, effecten, knal boem!) daarvoor dan toch een gewei. Voor de rest een echte Gouden Tomaat ervaring, vooral de finale was echt Spinal Tapperig

Mooi hoor, zo’n fijn huisjes-decor compleet me Batelaanse kliko-bak. Marien Jongewaard doet mee met de Bambies en dat werkt erg goed. Jongewaard is namelijk veel gevaarlijker dan die gezellige Bambies waar ik toch al snel om moet lachen. Als Marien Jongewaard belangrijk woorden gaat praten (opgesloten, uitgekost, afgepeigerd) is dat Grote Kunst en zeer abstract en ver weg van cabaret en dat vind ik prettig. Tomaat voor het gedoe met kleren, ik heb dat nu wel gezien. Ze blijven een boodschap houden, maar nu met een Boodschap met Balonnen, daar sta ik altijd voor open.

Ja ja ja! Volkomen van de pot gerukt theater. Prima! Heb sinds ‘Licht’ niet meer zo iets belachelijks gezien in die suffe schouwburg. Mooie opstelling, niet meer terug veranderen en laat die zaal deuren ook maar altijd open. Ik geef gewoon iedereen heel veel geweien, speciaal Joop Admiraal en Marieke Heebink die allebei op een hele andere manier mijn hart braken. Hoera; Ivo is niet meer cynisch en gelooft in de liefde en dat allemaal in de donkere maand december.

Over het algemeen ben ik somber gestemd. Dit leven aan het begin van de eenentwintigste eeuw klopt niet helemaal met mijn aard. Er zijn wat dingen die het leven nu de moeite waard maken. Internet, Grand Theft Auto en Boukje Schweigman. Dat hadden ze dus mooi niet in de 18e eeuw of de Sixties. Zeldzaam.

Geinspireerd op Antigone van Sophocles heet dat dan. De dames zijn niet helemaal uit hun bewerking gekomen, wat jammer is want de Pitch Ismene en Antigone in een bruiningsstudio is goed. Het is teveel een showcase voor actreutels, stukje zingen,scene in slowmo, mooi synchroon tekstjes zeggen en dan weer wat echte Griekse jambes. Ook decor erg mooi en showerig, lof voor de aandacht voor vormgeving, maar inhoud heeft te lijden gehad onder al het repeteren. Als het in de tekst niet klopt, helpt geen enkele virtuositeit. Meer ideeen minder revue alsjeblieft.

Een exotische voorstelling, rare Chinezen maken raar theater van een stuk wat ik dan weer heel goed ken; Hamlet. Had iets verschrikkelijks verwacht, maar het was enig. Mede omdat een leuke meneer eerst een fijne inleiding gaf. Een aantal instrumenten en Leitmotieven werden geintroduceerd en verder werden we gerustgesteld dat het heel normaal was als we dit voornamelijk een enorme hoeveelheid herrie vonden. Prachtige kostuums en een hele coole prins Hamlet die ook nog allerlei kunstjes kan. Koningin moeder is volgens Peking opera een heldin, wat een bijzondere interpretatie aan het stuk gaf. Om met mijn Chinese buren te roepen: HA. Als ze weer komen, ga ik weer. HA

Kijk ik vind Marien Jongewaard heel leuk. Daarnaast is Cas Enklaar geweldig. Ik ben voor de revolutie. Ook ik heb plekken in de stad waar mijn vuist uit gewoonte de lucht in gaat. Ik vind dat al het theater over dit onderwerp moet gaan. Daarom geweien. Maar ook: Hou toch op met moeilijk homo-erotisch gedoe. Als je je zak moet wassen doe dat na de voorstelling. Ga niet met je ogen dicht over een droom monologiseren, dat vind ik saai.

Belangwekkend onderwerp komt niet helemaal uit de verf. ‘Al die multimedialiteit, waar is dat nu voor nodig’, vraag ik me af als ik m’n koptelefoon weer eens afzet. Societeitsidee komt niet echt van de grond. Ik kreeg ook snel een hekel aan mijn mede publiekjes. O wat was het herkenbaar en natuurlijk was Petra een echte Nederlander die er helemaal bij hoorde. ‘t Was veel lachen om andere en weinig confrontatie. Ze zijn er niet helemaal uit gekomen. Nog een keer proberen dan maar.

He Bah, wat vervelend. Veels te veel ideeen in een voorstelling geen van die ideeen consequent doorgevoerd. Acteurs nijd, scripted life, Hollywood cliche’s, slapstick, multimedialiteit etc over alles worden een of twee cliches gedaan. Staan daar wat mensen onhandig te doen voor een slechte film, de film geeft het tempo aan dus het was allemaal traahaaag. Ik kwam de avond door door me te consentreren op fijne cameo’s in de film (John Leddy, Kees Roorda), maar ik heb me goed zitten vervelen.

Goed onderwerp, slechte voorstelling. Begint sympathiek maar eindigt in tenenkrommende ijdelheid.