Omdat Hans Man in ‘t Veld heeft één van de twee rollen heeft overgenomen, is het een andere voorstelling geworden, aldus de flyer. Vaak betekend dat een mindere versie, maar dit was ook heel sterk. Mijn gedachten bleven nu heel mooi rond idealen, verantwoordelijkheid, gekte en toneelmaken draaien. En dat terwijl ik bij de eerste scène dacht: bah, grapjes over paters. Nee het werd mooi, persoonlijk en ook nog politiek.

Gezellig straattheater, ook goed te begrijpen door de toerist. Goed voor anderhalf uur straattheater, maar misschien te mager voor betalende Parade-klant.

Hoera voor het theater! Ik weet echt niks van Canetti maar volgens mij moet je het zo spelen. Volkomen hysterisch maar niet over de top. Een gewei voor Martijn die ondanks hersenschudding een hele interessante jongeman was.

Grote zaal jeugdtheater, ik ken dat alleen maar van Frank Groothof. Dit was ook voor de grote zaal en de hele voorstelling lang stelde ik me voor dat de schouwburg gevuld zou zitten met kinderen in plaats van zenuwachtige theatermakers vlak voor een prijsuitreiking. Ik denk dat de tent was afgebroken. Nu al moest het publiek bulderen van het lachen. Zelden zoveel grappen op het toneel gezien en gehoord. Het was niet alleen leuk, maar ook ernstig en wrang. Erg mooie kostuums ook en oja een goede band. Hoera! De weinig feestelijke prijsuitreiking erna stak heel schril af.

Ik hou wel van slachtpartijen en hoop onzin en een paar acteurs die me even vertellen hoe dat nu zat. Leuke van repertoire-reprise is dat ik nu ‘J.C.’ ook weer beter begrijp. Speciaal ook geweien voor de prettig goede smaak in muziek.

Bah, wat een flauwe voorstelling. Ik maak er verder geen woord meer aan vuil en ga lekker ‘Rhinoceros’ lezen, een stuk dat Ionesco schreef toen Oscar van Woensel nog een eicel was. Barf.

Wat is het leven toch prachtig: juist als ik overweeg te stoppen met roken, laat Dood Paard de Cosmic vol met rook staan maar rookt zelf niet! Terwijl ze toch zo goed belangrijk kunnen roken! Ze kunnen dus ook belangrijk toneel maken. Dat gezeur over dat ‘lege toneelbeeld’? Er lag een hele leuke knuffelleeuw, een prachtig windapparaat, ze hadden coole kleren aan en er was Elvis. Ik vond het allemaal woest opwindend.

Zeker een ‘belangwekkende’ voorstelling. Qua technieken enzo, en ook knap gespeeld, maar ook wel een stom stuk en gewoon niet zo goed. Ik ben moeilijk tevreden te stellen.

Wat nou, ‘Rotjoch’ interessant multimedia blablabla, snurk. Dìt is pas belangrijk! Ik deed echt heel erg mijn best me niet te laten fucken door een videofilmpje, maar ik ben echt de weg kwijt geraakt. Ik geef een gewei voor het genie, en gewei voor het ongelovelijk geconcentreerde werk en een gewei voor de Belangrijkheid. Maar het duurde wel wat lang (maar dat vinden ze zelf ook)

Hoera! Voor Bambie, voor Elvis, voor Gould, voor plakplaatjes en voor alle jongens in de hele wereld.