Lang niet zo’n slechte voorstelling als verwachtte. Best goed eigenlijk. De teksten van Boon snijden hout.
Taillebloed laat zien hoe een relatie verstikt omdat man en vrouw elkaar emotioneel niet (willen) begrijpen. De man wil gewoon doen, de vrouw ongewoon.
Ik zit er bij en kijk er naar. Maar het doet me niks… Geen moment geroerd, geen moment overtuigd. Tekst, tekst, tekst. Vlaams door Hollanders.
Hitte in combinatie met slechte stoelen en niet te volgen toneelstuk noopte mij tot vroegtjdig vertrek. Ben naar mening vrienden cultuurbarbaar. So be it.
Hart is een venijnige voorstelling.
Hoera voor Ger Thijs. Hij is enorm goed als vervelende zieke vader. Een hele kunst om terwijl je in bed ligt, toch interessant te zijn om naar te kijken.
Vanaf het eerste beeld kon het voor mij al bijna niet stuk gaan. Industrieel erfgoed, gierende gitaren en paars licht. Een soort Duitse roadmovie, maar dan anders.
Tijdens een fietstocht rusten Maartje en Fonger uit in een uitspanning die gevestigd is in de oude boerderij van Maartjes vader, dichtbij de rolbrug, die er niet meer is.
Het dansstuk waarmee wordt begonnen lijkt haast een Jiskefet-persiflage van modern ballet, helaas blijkt dat dit serieus bedoeld is.