Een bijzondere voorstelling die door dodenherdenking een extra dimensie kreeg. Wendell Jaspers en Fokka Deelen vertolkten op sublieme wijze en in een elkaar vloeiend geheel de rol van een naief meisje dat zich niets vermoedend de avances van een dikke en lelijke Duitser laat welgevallen, met alle desastreuse gevallen vandien. Uiteindelijk verstoten door iedereen neemt ze later een halfzoete wraak op haar minnaar in Berlijn. Wendell en Fokka spelen deze, in onze ogen toch ondankbare rol, met overtuiging en liefde voor het toneelvak. Ik ging bijna geloven dat ze deze liefde in oorlogstijd, waarin geen weg terug was, tot in hun vezels hadden doorleeft.