Moose - Productiehuis Brabant

Rapid Eye Movement II, Rogier Schippers, Productiehuis Brabant (07/08/1999)

LWR — Thu, 21 Aug 2008 15:23:03 +0000

Het is een vreemd stuk, deze dubbele monoloog. Enige lijn valt er niet echt in te ontdekken, er wordt geen verhaal verteld, er gebeurt niets, maar het houdt wel de aandacht. Vooral de eerste helft, waar Hans Maas een wankel evenwicht vindt tussen niet zeer geloofwaardig een tekst opzeggen en de spanning stevig vast te houden, is bijzonder. De tekst gaat alle kanten op maar boeit wel. De 2e helft, waar de ‘evil side’van de auteur bovenkomt, boeit minder. Het is een half uurtje, het is tijdens een gezellig festival, het is wel leuk, het is 1 gewei en nix meer.

Het Evangelie volgens Maria, Productiehuis Brabant (02/11/2000)

MS — Thu, 21 Aug 2008 15:21:38 +0000

Na een innig dankgebed tot God voor 2000 jaar twijfelachtige zegeningen, wordt Maria opnieuw door de engel bezocht. Een grappig idee, lucide uitgewerkt door schrijver/regisseur Rogier Schippers. Een klein uur duurt dit charmante, vertederende kleinood, een soort theatrale scapulier (kent u die uitdrukking?), met heel wat kleine stoutigheidjes uit de maagdelijk mooie Mariamond. Heel knap is dat de personages niks doen. Nou ja, niks, Maria kookt soep, neemt een voetenbadje, Josef staat bij de werkbank=omgevallen buitenwc, de engel komt bij zijn positieven. Geweien voor de kuise maagd Maria, echtgenote van Josef, je zou haar ter plekke willen aanbidden, voor de val van de engel (prachtige decorvondsten van Simon Haen) en natuurlijk voor de teksten van Schippers.

Het Evangelie volgens Maria, Productiehuis Brabant (02/11/2000)

Thu, 21 Aug 2008 15:21:37 +0000

Zeer verassende voorstelling! Hoe men met zo weinig zo veel kan neerzetten. Als de primitieve schuur in elkaar stort, de kruisen van de muur afvallen en het dak openscheurt om een engel met geheugenverlies welkom te heten, begint een kritisch, maar zeker ook grappig verhaal over de geboorte van Jezus en de gevoelens van Jozef en Maria bij deze hele gebeurtenis. Zeker geen “gezalfde” voorstelling, maar een thema dat in een nieuw en gedurfd jasje wordt gestoken.

Het Evangelie volgens Maria, Productiehuis Brabant (02/11/2000)

Thu, 21 Aug 2008 15:21:37 +0000

Mooie teksten, ingetogen en teder. de engel was geweldig, ondanks zijn stemprobleem. net alsof het zo hoorde: het paste nog steeds in het stuk!

Zoonlief, Productiehuis Brabant (21/01/2000)

Thu, 21 Aug 2008 15:21:21 +0000

Grutjes. In de studiozaal van de Brakke Grond werd zowaar een juweeltje gespeeld. Fantastische schrijnende voorstelling over niet los kunnen laten. Goed spel van alle acteurs. Zo goed, dat ik me niet heb durven ergeren aan het accent van de hoofdrolspeler. Erg goed.

The Woods, Productiehuis Brabant (10/01/2001)

Thu, 21 Aug 2008 15:18:18 +0000

Ik ben een vrouwelijk Mamet-fan. Het spel met taal spreekt mij altijd erg aan. Deze voorstelling is sober (zoals Mamet hoort te zijn), een wekte bij een gevoel van agressie op. Ik krijg altijd zin om de irritante vrouwen in zijn stukken te slaan, omdat ze gewoon op je zenuwen werken. De emoties lopen hoog op, maar het komt niet op over-acting aan. Beheersing is een must bij Mamet. En dat is absoluut aanwezig in deze prachtige voorstelling.

keetje van heilbronn, productiehuis brabant (11/10/2007)

Sat, 13 Oct 2007 21:32:56 +0000

Premiere gezien VerkadeFabriek Den Bosch
Een voorstelling met zeven acteurs, waarin de meeste op het einde tot inzicht kwamen wat het beste voor de ander was en zelf terugtraden. En van hun ‘ivorentorens’ kwamen. Mooi en goed gespeeld. Toch een minpuntje voor de verstaanbaarheid van enkele acteurs.

Are you ready, are you ready for love, Productiehuis Brabant, Piet Arfeuille (24/02/2007)

Simber — Wed, 28 Feb 2007 17:21:49 +0000

Oei, wat een laffe hap. Twee uur lang opbouw en geen pay-off. Voyeurisme bij twee naast elkaar gelegen slaapkamers. Hij ziet haar, maar zij hem niet (Of toch wel? Je mag het helemaal zelf invullen!). Als toeschouwer zie je ze allebei en ik zit me af te vragen waarom voyeurisme in het theater eigenlijk nooit werkt. En of ik de enige ben die deze voorstelling een nogal seksistische mannenfantasie vind. En oja: ik geef nu een laatste waarschuwing voor mimers, performance-bouwers en andere makers van visueel theater: als je teksten gebruikt laat die dan schrijven door daartoe bekwame professionals. Er zijn volgens de laatste berekeningen zo’n 200 werkzoekende toneelschrijvers in Nederland en Vlaanderen die graag een dergelijke opdracht willen aannemen. Geen ge-doe-het-zelf meer aub. Dank u.

Nakomelingen, Productiehuis Brabant (12/08/2006)

Sternalex — Sat, 12 Aug 2006 21:01:58 +0000

Allebei de acteurs in deze voorstelling een gewei voor hun bizarre doorredenering van hun manier om zin aan het leven te geven. Beide boerenzonen staan tegenover elkaar in hun levensinvulling: de een wil met een tot raket omgebouwde graansilo de ruimte in, de ander wil met koe Maria een kalfje baren. Alles speelt zich letterlijk af in de wei en in de stal tussen de koeien op een Berlicums boerenbedrijf. Het blijft een dun draadje waar de voorstelling aan wordt opgehangen en het breekt net niet. Het draadje is dan ook een beetje slap.

Hij ploegde voort, Productiehuis Brabant (05/08/2006)

Sternalex — Wed, 09 Aug 2006 11:33:25 +0000

Kleine voorstelling over een boer en zijn vrouw en hun gedeelde levens. Literair parelje zonder poeha gespeeld in een intieme locatie. Fijn om naar deze acteurs te kijken.