Jasperina de Jong is op zijn sterkst wanneer ze diva Marlene speelt: in een interview en show: vals, verleidelijk, vergane glorie…. Het kader van de voorstelling, de terugblik van Vivian Hoffman, haar helpster, en La Dietrich achter de coulissen is zwak, een spanningsboog ontbreekt en het duurt te lang. De live-muziek van piano, viool en bas is zeker een surplus en heeft zijn eigen charme, maar ik zag de voorstelling in het Nieuw de la Mar in Amsterdam, waar het combo links voor het toneel in een hoekje gepropt srond met als resultaat dat de linkerkant van de rijen 1-15 in de zaal (ik zat op 6) nauwelijks Jasperina hoorde zingen boven het combo uit! Slecht dus!

Eindelijk iets goed van tga. geweldige voorstelling, geweldige cast, geweldige regie heb erg gelachen en het was ook nog heeeel mooi!!!

Coriolanus van Aluin loopt nog tot 1 maart. Je moet je dus haasten om nog net één van de allerbeste voorstellingen van dit jaar ter gaan zien. Maar doe dat als ‘m gemist hebt. Je aanschouwt echte klasse. ‘t Is allemaal heel snel, heel geestig, heel creatief,heel boeiend en je ziet heel veel talent. Dat zijn dus vijf geweien.

Oei, wat saai. In een poging Coriolanus helder te spelen, is Aluin helemaal doorgeslagen in rood op rood op rood te stapelen. Ze spelen het stuk niet, ze leggen het uit. Iedere wending zie je tien minuten van tevoren aankomen. Oorlog voer je door schichtig tussen de colberts door te kijken, het vuurgecht wordt afgenomen met bierviltjes. Oplossing wordt aan oplossing gebreid. Met kunst, verrassing, dingen blootleggen, tegenstrijdigheid, twijfel, oftewel: leven heeft dit niets te maken. Deze Coriolanus is doodgeregiseerd.
Een gewei voor het bij vlagen ontwapenend spel van vooral Dennis Coenen en Marcel Roelfsema.

Mooie kleine voorstelling over dagelijkse drama’s, plannen om jezelf op de rails te houden en alles dat er tussen komt. Een innerlijke monoloog geëtaleerd door het werken achter de computer. Files, filmpjes, chats en emails komen voorbij en geven prachtige kijk in de keuken van het hier en nu gescharrel. Eindelijk de pc als concreet vertel-medium gebruikt. Extra gewei voor het bureablad als briljant decor!

In een Discordiaans decor krijgen we de wijze theaterlessen van Diderot voorgeschoteld in een slapstickvoorstelling van ongeëvenaard niveau.
Hier wordt weer duidelijk wat er zo bijzonder is aan Discordia, dat ze meer dan welke groep ook de theatergeschiedenis uitdragen en weer tot leven brengen.
Dit gecombineerd met de in mijn ogen meer publieksgerichte stijl van Stan en het vooral van De Schrijver hilarische toneelspel levert een prachtige voorstelling op, theaterfestivalwaardig, als je het mij vraagt.

Een vermakelijke brij van eten, naakte lijven, bij vlagen leuk spel en mooie soudtrack, maar wat een stom stuk zeg. En dit soort intriges in zo’n setting rammelt aan alle kanten en kan dan ook niet goedgaan, want het wordt noch spannend, noch actueel. En hoewel de mensen op het toneel er duidelijk veel zin in hebben allemaal, staat er ook een dijk aan talent zo goed als uit zijn neus te vreten. Maar dus toch een leuke avond gehad…

Met vaart gespeeld en goed ook bij tijd en wijle, maar het leek me wel een beetje een Dood Paard kloon: recht op het publiek spelen, voorstellen, uitleggen, commentaargrapje hier en daar etc. Het heen en weer geschuif met rekken met jasjes (niet erg origineel, wel praktisch en helder) en verkleedpartijtjesgedoe maakte een en ander zeer duidelijk maar het wordt wel eens tijd voor een verrassender aanpak wat dat betreft. Nog geen andere voorstellingen van deze groep gezien, en het stuk nooit gelezen, dus dit is met recht een uiterst subjectief stukje.

Suver Nuver kiest voor een potpourri aan anecdotische elementen om iets te vertellen. daardoor wordt de voorstelling onevenwichtig. maar tegelijk soms ontwapenend en ongelooflijk geestig, zeker in de eindscene.
Iets meer vaart en inhoud mag van mij wel, zeker als je iets wilt doen met deze thematiek. Van mij mocht de eindscene nog veel langer duren, misschien wel een hele voorstelling lang.

Als je de klassieke Shakespeare niet opwindend genoeg vindt, kun je ruim drie volle uren genieten van een overgetelijk schouwspel. Dit gezelschap onder regie van Dirk Tanghe bewijst dat er sprookjes bestaan voor grote mensen, met diverse wensen. Genieten van prachtige enscenering en ook veel lachen. Een aanrader voor CKV1!!