Oerol (2005)

Puntgave voorstelling. In een schitterend theatertje op westterschelling (een soort klein Tuschinki) nemen zangeres Jetta en haar magnifieke band je mee naar de muziek uit de oorlog. Eerst denk je: ha fijn, wat een lekkere liedjes. Maar dan slaat de sfeer om en blijf je met pijn in je hart zitten. Let ook op conferencier Pieter-Bas van Wiechen en de opduikende soldaat. Oerol is begonnen.

Een puntgave Oerolvoorstelling. Zo is dat. Met Nederlandse liedjes uit de Tweede Wereldoorlog. In sommige bezingt Jetje expliciet verduistering en persoonsbewijs. In andere is de boodschap wat meer verborgen. Dan moet je tussen de regels door luisteren.
Als een acteur in Duits uniform opkomt, en de violist met de jodenster dus van het podium verdwijnt, klinkt achter me zachtjes maar hartgrondig ‘Rotmof’. De oorlog hier op Terschelling meegemaakt, vertelt hij me later. Vandaar. Jetje en haar dansorkest maken dus nogal wat los. Ook bij mij trouwens. Ze musiceren ook wel heel goed, maar het is vooral een sterke theatervoorstelling. Met indrukwekkende spanningswisselingen. Heel knap.
En dat allemaal op een podiumpje van vier bij vijf meter. Als allereerste voorstelling in een door Willem Fries dit jaar tot sfeervol theatertje met veertig zitplaatsen omgetoverde voormalige b.h.winkel in West-Terschelling.

Sorry…..beetje late reactie ;-)
Deze nieuwe Zonder Olga voorstelling zag ik al een tijdje geleden maar vond het zo goed en heb zo gelachen dat ik er soms nog steeds aan denk…dat wou ik toch even kwijt. Ik blijf fan! DvH