De Koe bestaat sinds vorig seizoen uit Peter Van den Ede, Natali Broods en Willem de Wolf. In de eerste voorstelling van dat nieuwe De Koe was het nog even zoeken. Deel 1 Wit vond ik nog wat teveel los zand. Maar dat is nu anders.

‘We zijn een nieuwe groep, een jonge frisse groep’. Dat zegt Peter Van den Eede in het eerste deel van een trilogie waarin De Koe zich probeert te herdefinieren. In Deel 1 Wit keren de leden van de nieuwe groep terug naar de onbevangenheid van hun jeugd.

Twee mannen uiten via de omweg van een filosofisch gesprek hun vriendschappelijke gevoelens voor elkaar. In het begin denk ik nog ‘goed geschreven die dialoog’. Maar na zo’n twintig minuten verandert dat. Dan begint het me te irriteren dat er niks nieuws meer wordt gezegd.

De mannen pakken twee stoelen. Zittend gaan het verder. In hetzelfde stramien. Het kabbelt voort.

Woehoe! Geweien! Het is koud met herfststorm en waarom woon ik niet op een tropisch eiland, vraag ik me heel vaak af, maar vanavond heel blij dat ik in Nederland en of Belgie leef en deze voorstelling kan zien i.p.v. suf repertoiretoneel (soms heel leuk hoor).

We waren wel erg laat; Onomatopee loopt al vanaf 2006. Maar dat heeft de pret niet gedrukt.

21.00 uur Dit is geen spel.
21.05 uur De acteurs zeggen dat ze niet spelen, maar dat er vanavond met ons wordt gespeeld.
21.29 uur Drie vrouwen uit het publiek lopen het podium op

We schreven het hier enige tijd geleden : voor De Koe is het tijd voor iets anders. En zie, De Koe speelt een dijk van een repertoirestuk. Het is een zeer geslaagde ommezwaai.

Wat een goede voorstelling!!!
Dat deze groep het theaterfestival niet gehaald heeft, is onbegrijpelijk… Met deze voorstelling zal het dan wellicht nog gaan gebeuren!!!!!

Wat een gelukkigheid bij deze voorstelling, ik werd er helemaal warm van. Heb nooit geweten dat ‘Langs het tuinpad van mijn vader’ zo kippevel-bezorgend-mooi kon zijn.

Gelukkig, ik voel me gelukkig. Door de koe. Met zijn allen voelen wij ons goed. ook mijn huisgenoten die mee waren. Wordt gelukkig ga naar de koe toe. Het kan nog.