Dit is een in al z’n eenvoud prachtig ding. Achttien of twintig geprojecteerde hoofden vormen een koor dat door de magistrale Peter Drost aangestuurd wordt. Als dat eindelijk lukt (na hoesten en andere sabotages) doet Bach je even de Parade-herrie vergeten. 20 minuten, maar niet missen.

Een try-out die veel te lang duurde joeg in de duinen de kou in mijn botten. De projecties op water en bomen waren mooi (gewei) maar de pretentie en het matige spel niet. Vol knappe momenten maar vaag. Frans vaag…

Natuurlijk, Tjaslma glorieert als Kniertje, maar vlak Flip Filz als reder Bos en vooral Lard Adrian als Barendje niet uit. Enscenering blaast stof van toch zwaar stuk en is op de beste momenten tragikomisch.

Lieve voorstelling diep in het bos over de onmogelijkheid van liefde tussen een klein vrouwtje in een op maat passend huis met een lange stoethaspel van een man. Verzorgd, fantasievol.

Dit was mooi, dit was zonder woorden, dit was ook triest en dit had ook de ondergaande zon. Waardig opvolger van Het Mensenmuseum. Niet missen.

Dit was mooi, dit was warm en bovenal: dit is theater waar je blij uit komt. Hulde voor Space om het ‘s anders aan te pakken. Geen scheiding tussen publiek en performers en waar anders verlaat je met een medaille om de zaal?

Vogel kan schrijven. Spelen ook. De term ‘wonderjongere’ uit de NRC gaat wel weer erg ver, maar hier staat een dame die weet wat ze wil. Vooral mooi die scène’s over de drie pubermeiden op de centrale verwarming. Herkenning, ontroering… top.

Na mijn aanvankelijke teleurstelling dat in De Hobbit niet letterlijk het mooie verhaal van Bilbo Baggins versus de draak Smaug werd naverteld (en Drost kan zo mooi vertellen) groeide mijn waardering voor het theatrale verhaal dat werd vertoond: twee gemankeerde mannen die de geluidseffecten verzorgen bij de voorstelling De Hobbit. Klinkt dit als een dubbele bodem? Dat is het; en een goede ook. Geweien voor spel, regie en geluidseffecten. En oja, de regen is een eitje. (Ook zeer ok voor volwassenen).

Voorstelling waar je vrolijk van wordt; en niet alleen omdat het een komedie is (twee, in feite). Knap spel, goed toneelbeeld, fraaie muts van de pastoor. Als je van theater houdt, ga hier dan heen.

Wat een aanstellerij. Leuke kostuums hoor en ja, fijn licht, maar waar is de kracht van een voorstelling als Tanghes Getemde Feeks? Dit is tussen kitsch en camp in en gaat nergens over. Extra tomaat voor geslijm van Hein Janssen in de VK. Als je ‘t slecht vindt, schrijf dat dan!