Briljante voorstelling, veel te terughoudend gerecenseerd in VK en NRC (lees Schaap bij de GPD en de Telegraaf voor jubelkritieken). Met dit veelkleurige, sterke stuk van Wajdi Mouawad en de cast laat Alize Zandwijk zien dat ze echt bij de top hoort qua regie. De voorstelling kent zijn rustmomenten en vreemde accenten, maar uiteindelijk werkt alles mee om je een uniek - mede door Griekse tragedies ingekleurd - beeld van de verwoesting die oorlog heet te geven. Fania Sorel is schitterend als meisje, jonge vrouw en oude vrouw. Maar ook Yayha Gaier, Bright Omansa Richards, Goele Derick, Nasrdin Dchar, ach eigenlijk iedereen is prachtig. Je blijft na afloop achter met een brok in je keel (ik tenminste) en het gevoel dat theater eindelijk weer ergens over gaat en ergens voor staat. Als het theaterfestival dit niet selecteert eet ik mijn grijze wollen muts op.