De tover is echt wel uit de relatie van de man en de vrouw.

Ariane Schluter speelt een lekker lepe dienstmeid die haar sloerie-achtige escapades vertelt en de fallische eigenschappen van de trombone worden volledig uitgespeeld, maar het kwam toch op mij over a

Zo’n solo (nou ja, eigenlijk duet van stem en trombone) wekt bijna per definitie, bewondering. Grote bewondering in dit geval.

Komt het verhaal slechts bij vlagen tot leven? Dat vindt Kester Freriks van NRC Handelsblad.

“Zijde” is een ode aan het verlangen naar het onvervulbare. Het verhaal van de zijde-inkoper is romantisch. Zéér laat romantisch dan, want stemmend uit 1996. Maar mooi.

Opgehemeld in de pers en nu wegens groot succes (Parade vorig jaar) hernomen. Orkater speelt voor een overvolle tent van jubelend publiek.

“Ik” was geweldig, “Haile” niet.

Voor het eerst sinds tijden dat ik merkte dat het normaal zo enthousiast en altijd braaf applaudiserende Nederlandse publiek, een beetje twijfelachtig was. En ik kan ze niet echt ongelijk geven.

Het ziet er allemaal verzorgd uit, decors, kostuums, muziek en over elk woord of gebaar is nagedacht.

Waarschijnlijk hebben Lageveen en Witte zich erg verdiept in het leven en de ondergang van Haile Selassie, maar ze vergeten dat met het publiek te delen.