Het was een hele zit. En maar denken: is dit een optreden van muzikanten waar anderen doorheen praten of is dit een toneelstuk waar op een hinderlijke manier muziek in gepropt is.
Tja, ik vond het een behoorlijk onevenwichtige voorstelling. Eigenlijk heb ik 3 voorstellingen gezien: wachten op Haile, daar is Haile en Haile gaat ten onder.
De voorstelling begint grappig met het eindeloze wachten op de introductie van Pierre Bokma als keizer Haile.
Mooie Orkater-voorstelling van dezelfde mensen die een paar jaar terug ‘IK’ hebben gemaakt (toen over Flaubert).
Ja, ze hebben het weer gedaan! Witte en Lageveen hebben weer een voorstelling gemaakt die leeft, spreekt en boeit tot de laatste minuut.
Prima actrices die er echt zin in hadden en een herkenbaar gegeven. De zaal zat vol ouder wordende vrouwen (oftewel meisjes van boven de 45) die het ook allemaal heel hilarisch vonden.
De tekst vond ik allerminst slaapverwekkend. Vermakelijk en wrang. Tjak tjak, slag op slag, uitzonderlijk goed. Voortreffelijk geacteerd ook. Goede avond.
Uitstekend geacteerd, mooi verzorgde regie, maar jammer dat de tekst zo zwakjes is; het kabbelt en kabbelt..
Orkater toont dat reclame voor yoghurt toch ook nuttig kan zijn. Het levert in ieder geval in deze voorstelling stof voor veel muziek en veel (iets te veel wat mij betreft)situatiehumor.