Van Hove begint weer een beetje de goede richting op te gaan na het debacle van de ‘Massacre at Paris’. Toch staat deze ‘True Love’ nog niet helemaal op hetzelfde niveau als een aantal dingen die hij bij HZT maakte, maar het was dan ook pas een try-out.
Weer terug is in ieder geval het lekker rommelen met de ruimte: de Zuiveringshal is gevuld met een ei-vormig decor van hout en schuimrubber waarin het publiek op verschillende plaatsen zit. Ook leent zo’n schuimrubberen vloer zich lekker om te springen, te glijen en te smijten met acteurs, wat dan ook te pas en te onpas gebeurt. Helemaal leuk wordt het wanneer aan het einde de helft van het publiek weggejaagd en in een woeste uitbarsting hun zitplaatsen grondig verbouwt worden. TGA verfrommelt de ruimte als een ouwe krant. Snoezig hoor, iedereen krijgt zo weer een soort jeugdig enthousiasme en dat had het gezelschap hard nodig. Een extra gewei trouwens voor Vandenbussche voor de enorme overtuiging die hij uitstraalt.
Andere Van Hove-gimmicks keren ook weer terug. Voor een dansje zo nu en dan draaien de acteurs hun hand niet om. Jammer alleen dat het daarom zo ongeinspireerd overkomt. Ook worden de nodige aangename liedjes aan elkaar gemixed om als een haast continu geluidsdecor te dienen.
Toch heeft het stuk nog niet helemaal zijn draai gevonden. Na een half uurtje wordt het toch wel vervelend dat het nergens heen gaat en het einde is te lang (hoewel wel mooi gespeeld door Hulst).
Best een aangenaam avondje gehad dus. Jammer alleen dat het pas nu heel langzaamaan weer iets begint te worden met TGA.

Ongelooflijk saai. Waarom moet dit soort vrouwentoneel zo cliché-matig zijn. Bijna iedereen speelde slecht. Vooral Ria Eimers (ofzo), die notabene is genomineerd voor de Theo D’or! Echt, ik schaamde me vrouw te zijn. Had mijn zaterdag avond beter kunnen besteden!

Heel erg mooie voorstelling. Halina Reijn speelt bijna achteloos 3 en een half uur lang de sterren van de hemel. Straks een Theo d’Or en nu alvast een Gewei, wat mij betreft. Mike Reus en Jan Decleir zijn even ranzig als grappig en dat maakt het geheel zo naar het einde toe steeds onaangenamer. Als Lulu dan uiteindelijk Jack the Ripper tegenkomt, gebeurt dat in zo’n bloedstollend teder gespeelde scene dat haar dood je daadwerkelijk naar de keel grijpt. Lulu en Jack in the end beiden even ongrijpbaar en anoniem.

Theu regisseert Lulu vanuit een uitsluitend mannelijk perspectief, maar maakt er wel een goed geheel van. Prachtig decor, sterk spel van Halina Reijn, en mooi Jan Decleir weer eens op het podium te zien. Tegen het einde zakt de spanning behoorlijk in, maar dat is mede de schuld van Wedekind.

Bloedmooie voorstelling van dit topgezelschap. Het eerste deel op de 3e symfonie van Gorécki was wonderschoon. Het tweede deel op de Bolero van Ravel erg grappig, en het derde deel op Les Noces van Stravinsky was indrukwekkend. Dit derde was een al een oud stuk van Kylían, maar had niet aan kracht ingeboet. Het was al met al een fantastische avond!

Helaas, helaas, alweer een pot pindakaas. Deze voorstelling gaat mank aan een zeer slechte bewerking (‘sampling’ heet dat op het programmaboek) en herstelt daar niet van, ondanks een betere tweede helft. Tuurlijk, de circusacts zijn oke, maar in het geheel: geef mij maar Bassie en Adriaan.

Superleuke voorstelling over de nieuwe jongerenzender kleurentv, die met kunst, cultuur en amusement (vooral het laatste) grof geld probeert te verdienen. Gespeeld door enthousiaste en in sommige gevallen ook echt goede amateurs. Een musical-achtig gebeuren met een bijna-overdosis aan geluid, licht en tekst - soms is het allemaal nog maar net te volgen. De teksten zijn geweldig (veel seks, veel humor) en de uitvoering is professioneel. Verder is het geheel multi-culti verantwoord: Rick van der Ploeg zou in zijn nopjes moeten zijn. Snel zien, de voorstelling draait tot en met donderdag.

Nadat ik door mijn collega op de hoogte werd gesteld van dit optreden, dacht ik, ach, laat ik het wagen en ik moet zeggen dat ik het een zeer bijzonder optreden vond. Ik heb me kostelijk vermaakt. De essentie van het verhaal is goed te begrijpen en ook voor meerdere uitleg vatbaar. Van prachtig naar chaos werd door Lieber Gorilla op een komische en evenzo verdrietige wijze uitgebeeld. De acteerprestaties en expressie vond ik geweldig.
Het stuk ‘Gorilla Goes Beautiful’ vind ik in één woord fantastisch!!! Ik ben benieuwd en kijk uit naar de volgende productie. Ga zo door!

Saaie Macbeth. Waarom wordt er bij zo’n zwartgallig stuk zo’n zwartgallig decor gezet. Dat slaat toch nergens op! Rode rozen rood kleuren! Pierre Bokma is alleen na de pauze mooi, maar daarvoor leek hij er geen zin in te hebben. En Roeland Fernhout bakt er in zijn bijrollen niets van. Waarom is hij zo populair. Je kan hem niet eens verstaan!!

Ik heb gewoon wel een lekkere avond gehad. De poffertjes waren best goed, vond ik. Het eerste uur (de jaarmarkt) vond ik grappig, en heb moeten lachen om de acts van de acteurs. Er was een geweldig lied over Bram Peper (“Mag ik een bonnetje”), dat nog steeds in mijn kop zit. Daarna vond ik de voorstelling best aardig. Heb me niet verveeld, althans. Het viel wel op dat de niet-acteurs die meespeelden het niet echt trokken. De wel-acteurs vond ik prima en ik vaak gelachen. Ik denk dat de voorstelling sinds de premiere gegroeid is.