minirecensies

True Love

Hoewel het tegen de dertig graden liep tijdens de voorstelling, liep ik hier bepaald niet warm voor.
Evenwicht is volkomen zoek, het geluid abominabel, uitspattingen onverklaarbaar en pijnlijk misplaatst.
Keiharde muziek, blote dansjes, spuitend schuim, ach ja, gaandeweg vraag je je af welke seksuele aberraties we nog niet gehad hebben?
Uiteindelijk blijven alleen de kippen gespaard.
Janni Goslinga enKees Hulst blijven overeind in deze brij.

LvdS gezien 01/09/2001

Jahaa, geen slechte voorstelling van Ivo en de nieuwe TGA, zelfs wel indrukwekkend. Ooit geweten dat uit neppistolen echt vuur komt? Ik keek recht in de loop toen een pistool behalve op de actrice ook op mij gericht stond. Verder veel piemels, taarten en kippen. Toevluchtsoorden van de in zijn onbesuisdheid onderdrukte mens. Hier en daar ontroerend, af en toe teveel gedoe. Wel leuk dat Ivo steeds verder gaat in zijn mooie mannen voorstellingen.

VB gezien 24/08/2001

Nog een minirecensie voor ‘True Love’? Ja! Ik vond het risicovol, zinderend, ‘environmental’ acteursgeweld. Daar waar het taboe verdwenen is blijft schaamteloosheid en eerlijkheid. Ruig en fascinerend toneel, met de mooiste naaktscene aller tijden. Trouwens, voor wie ‘Een soort Hades’ heeft gezien: viel je niet iets op aan de rol van Kees Hulst???

DR gezien 11/06/2001 op Holland Festival

Het begin is een beetje rommelig en aan het eind zakt het in, maar daartussenin is het prachtig; woest en aards; ik was vergeten dat Ivo dat kon, na alle India Songs en Alicen in Bed. De acteurs hebben veel lol en er wordt veel moois gedebiteerd over liefde en sex. Toch licht onbevredigd na afloop; die Bach-suite op het eind, betekent die dat alle prachtige seventies deunen (Tomaat voor door ‘Do you know de way to Santa Fé’ heenpraten!) eerder in de voorstelling ironisch bedoeld zijn? Dat zou wel heel erg zijn.. Dolly Parton rules, namelijk.

SvdB gezien 11/06/2001 op Holland Festival

Het plotseling niet doorgaan van ‘Mean Streets’ en een nieuw stuk zoeken, heeft Ivo van Hove en TGA volgens mij goed gedaan. ‘True Love’ is zijn meest spontane en zelfs gepassioneerde toneelstuk in jaren. De tekst is prachtig, zappend tussen emotioneel beladen, grof en wijs. Het decor is ook erg leuk, zeker als het op het eind door de acteurs volledig herbouwd wordt. Niemand kreeg de kans om ongemerkt weg te sneaken, hetgeen wel gebeurde na een, wat mij betreft, nu al klassieke taart-sex-scène met Roeland Fernhout in de hoofdrol. Erg goed spel van Jorre Vandenbussche, Maarten Claeyssens, Kees Hulst en Fernhout. Maar wat de fok zeur ik, iedereen speelde erg goed. Dankzij hen zullen veel van de scènes me nog lang bijblijven. Thans kwamen Pierre Bokma, Kitty Courbois en Catherine Keijl (!) nog even langs en liet Job Cohen in de meest cruciale en mooie scene zijn mobiel afgaan (gewei!)

RH gezien 10/06/2001 op Holland Festival

Van Hove begint weer een beetje de goede richting op te gaan na het debacle van de ‘Massacre at Paris’. Toch staat deze ‘True Love’ nog niet helemaal op hetzelfde niveau als een aantal dingen die hij bij HZT maakte, maar het was dan ook pas een try-out.
Weer terug is in ieder geval het lekker rommelen met de ruimte: de Zuiveringshal is gevuld met een ei-vormig decor van hout en schuimrubber waarin het publiek op verschillende plaatsen zit. Ook leent zo’n schuimrubberen vloer zich lekker om te springen, te glijen en te smijten met acteurs, wat dan ook te pas en te onpas gebeurt. Helemaal leuk wordt het wanneer aan het einde de helft van het publiek weggejaagd en in een woeste uitbarsting hun zitplaatsen grondig verbouwt worden. TGA verfrommelt de ruimte als een ouwe krant. Snoezig hoor, iedereen krijgt zo weer een soort jeugdig enthousiasme en dat had het gezelschap hard nodig. Een extra gewei trouwens voor Vandenbussche voor de enorme overtuiging die hij uitstraalt.
Andere Van Hove-gimmicks keren ook weer terug. Voor een dansje zo nu en dan draaien de acteurs hun hand niet om. Jammer alleen dat het daarom zo ongeinspireerd overkomt. Ook worden de nodige aangename liedjes aan elkaar gemixed om als een haast continu geluidsdecor te dienen.
Toch heeft het stuk nog niet helemaal zijn draai gevonden. Na een half uurtje wordt het toch wel vervelend dat het nergens heen gaat en het einde is te lang (hoewel wel mooi gespeeld door Hulst).
Best een aangenaam avondje gehad dus. Jammer alleen dat het pas nu heel langzaamaan weer iets begint te worden met TGA.

TvdS gezien 05/06/2001 op Holland Festival