Stratenmakers, metselaars en messenslijpers maakt het niet uit of ze nu voor de gemeente, particulier of voor de kunst werken. Ze maken gewoon wat van ze gevraagt wordt. Door ze op het podium van een schouwburg te zetten, worden het geen kunstenaars. Het Holland Festival- publiek maakt het niet uit wat ze te zien krijgen, omdat het Kunst is zitten ze er serieus naar te kijken en geven daarna een ovatie. Een gewei voor Willem Nijholt en de Pasta maker met snor, de enige in de Schouwburg die met iets anders bezig waren dan een opdracht uitvoeren.
Boris zong zeker groots, een imposante bas,
de monnik Pimen was ook niet slecht.
De vormgeving liet wel wat te wensen over.
Godoenov is een grootse opera, maar de presentatie is heel belangrijk. Het huilende zigeunerjongetje dat telkens opduikt was toch wel iets te, zeker de boze droomscene van Boris vooraan het toneel met de wand vol gezichtjes, waarvan er enkelen aarzelend waren scheefgeplakt, was nou niet iets om naar huis te schrijven. En de gouden stoel begint goed, maar verwordt dan teveel tot pop-art of Claes Oldenburg.
Boris, in het Russisch met boventitels.
Ongemeen fel spel, vol en vurig, en een onvergetelijke acte bij de fontein. Ook de scene aan de grens van Litouwen, met de dronken monnik Varlaam, was ronduit hilarisch.
Eenieder speelde gedisciplineerd en trouw, een staande ovatie hun deel. Boris was een ware tsarendoder met Mefistofelistische motoriek, maar tsarevitsj Dimitri stal de show, hij speelde herhaaldelijk naar en met het publiek door de humor nog wat extra aan te zetten.
Die Russen kunnen spelen.
Ook noemenswaardig was hun entree op het Westergas-terrein;
in iets te dure bolides reden ze in convooi langs alle slagbomen richting backstage, en na afloop verliet Marina het pand met ster-allure.
schitterend! werd even heel erg terug geworpen op mezelf. aanrader. (is het na vandaag nog te zien…?) doei
Pas nu - 3 jaar na de Holland Festival-première - in de gelegenheid deze Barre Land-Tsjechov te zien. En: wat een pracht, wat een ontroering, wat een klein leed…..
Een potloodschets, meer is dit jeugdwerk van Tsjechov niet, maar door de Barre-Landers subtiel en liefdevol verbijsterend mooi ingekleurd in pasteltinten. Refererend aan de klucht, maar aan de goeie kant van de lijn zien we 6 dolende mensen, alleen. En natuurlijk: de Roemeense fanfare is dan nèt dat etra toefje slagroom.
Het moet maar eens afgelopen zijn met dat gelul over het Holland Festival… Het Holland Festival is supercool! (Beetje duur, dat wel). Veel interessante voorstellingen, verrassingen en eye-openers. Neem Oraculos in loods 6 op het KNSM eiland. In je eentje dolen door een mystiek labyrinth, 75 minuten lang. Soms in het pikkedonker, op de tast, kruipend, ruikend, voelend. Er wordt bijna geen woord gesproken door de acteurs die je tegenkomt (en de velen die je wel vermoedt maar niet ziet). Huiveringwekkend mooi belevingstheater; de ultieme totaalervaring. Je komt duizelend naar buiten op je blote voeten. Gelukkig wachten je schoenen bij de uitgang… Verslavend mooi, uiterst subtiel, niet pretentieus, esoterisch bijna en toch aards. In een woord: geweldig!
Niks mis met de tekst en spelregie of het toneelbeeld, maar de keuze en inzet van muziek/geluid/zang in de voorstelling (en het starten met semi-chaos tv/filmbeeldmateriaal) deed het tempo en ritme van deze, toch al veel te lange ervaring (ja ook ik ben conservatief wat betreft de theaterwetten), absoluut geen goed. Spaarzaam gebruik van (in dit geval dus niet) ‘ondersteunende’ muziek (dit hoeft echt niet onder elke scene en dan ook nog met ruis over de boxen) had de spelmomenten mijn inziens meer recht gedaan. Jammer dat deze tekensystemen niet met evenveel zorgvuldigheid zijn gebracht als de cafépersonages en -scenes.
Prachtig stuk, mooi gespeeld en geregisseerd. Maar wat is die goser lelijk!!!!
Prachtige voorstelling.Teksten lopen als een trein. Ik vond het een zeer gewaagde voorstelling om bij het afstuderen terug te kijken op carriere en liefdes. Humor,cynisme en goede verassingen. Alle lof voor Jasper, Marcus en Ko.