100 blikjes tomatenpuree, omdat hun doosje leeg was.
Thom Hofman is een nazi, Saskia Temmink is een kampslachtoffer en samen hebben ze een SM-relatie. Gelukkig wel in een concentratiekamp waarin verkrachtingen en moorden netjes gechoreografeerd worden. Nog net op tijd voor de award voor de meest smakeloze voorstelling van het seizoen. Onzichtbaar; onverstaanbaar; onbeschrijfelijk. (O ja, en in Den Haag vinden ze dat prachtig…)
Wat een kutvoorstelling, stierlijk verveeld. En wat me nog het meest ergert is dat ik er weer eens ingetrapt ben; in al die hype-tekst in o.a. het festivalkrantje. Een beetje onafhankelijk denken, me reet. Een grote marketingbende, elkaar in de hol kruipen, gatver kutfestival, ben echt boos!!!
Naar het schijnt een bewerking van de Oresteia, maar Peter Verhelst en Luk Perceval hebben zich wel erg veel vrijheid gegund. Incest is zo ongeveer het enige thema dat aan bod komt. Voor de rest heel veel heel harde muziek, acteurs die continu buiten adem zijn (misschien hebben ze daarom zo weinig tekst), en water. De vormgeving is het gewei meer dan waard.
Leuk dat Hollandfestival. Een tof concert in de Westergasfabriek van de Belgische dj eavesdropper. Alleen een beetje vreemd dat er vier rare mensen in een pierebadje allerlei belachelijke dingen doen, roepen en schreeuwen. Blijkbaar waren meer mensen verrast, want bijna 30 mensen gingen zomaar weg. Gelukkig waren ze niet altijd even goed te horen en als je je ogen stijf dicht hield dan werd het concert voor mij bijna draaglijk.
Ik was al huiverig voor een Dante die een “spektakel” genoemd wordt, maar dit overtrof al mijn verwachtingen. Iedereen die wel eens op de Efteling is geweest kan zich iets voorstellen bij deze voorstelling. Opblaasreuzen, een ski-jet, een grote groep figuranten die kronkelend rondspringt. Henk van Ulsen kreunt een aantal regels, “Dante” en “Vergilius” kijken gelaten toe en ER GEBEURT EIGENLIJK HE-LE-MAAL NIKS! Hier en daar nog wat vuurwerk en we kunnen na wat 2 en een half uur lijkt (maar anderhalf uur is) weer op huis aan, godzijdank. Ik heb NIET gelachen, NIET in spanning gezeten, NIET geklapt. WEL heb ik me verveeld.
Ik kan niet anders zeggen dat ik zelden zo’n slechte voorstelling heb gezien. Wat een traag tempo en wat een lullige effecten. Ik kan alle andere aspecten van dit debacle wel gaan opnoemen en vervolgens afkraken maar ik meld slechts nog dit: het zal moeilijk zijn een betere kandidaat te vinden voor de Gouden Tomaat.
Jahaa, geen slechte voorstelling van Ivo en de nieuwe TGA, zelfs wel indrukwekkend. Ooit geweten dat uit neppistolen echt vuur komt? Ik keek recht in de loop toen een pistool behalve op de actrice ook op mij gericht stond. Verder veel piemels, taarten en kippen. Toevluchtsoorden van de in zijn onbesuisdheid onderdrukte mens. Hier en daar ontroerend, af en toe teveel gedoe. Wel leuk dat Ivo steeds verder gaat in zijn mooie mannen voorstellingen.
Het geheel bleef steken. Een goede film, een spannende tegenstelling met de kinderstemmen versus een niet verrassende, conceptuele uitvoering. Naar huis met deze patstelling en dat is nooit een lekker gevoel. Waar was de wrijving? De voorstelling aangepast sinds de première? Wel, niet ten goede.