De jonge cast doet het errug goed. Mooi spel, alleen een beetje merkwaardige tekst. Aus en Johan D.
Mooi stuk, goed gespeeld. Voor het eerst dat ik Erik Schneider te pruimen vond. Maar toch wel traag en met een vreselijk einde.
De Appel blijft werken aan een uiterst constant oeuvre van kutvoorstellingen die echt nergens over gaan.
Ook weer zo’n voorstelling waar je dan al van tevoren zin in hebt. Na Tantalus een aantal jaar geleden, dan nu het verhaal over Odysseus en zijn weg terug na de Trojaanse oorlog.
Sommige voorstellingen moeten geprezen worden: niet omdat ze perfect zijn, maar omdat ze moedig, ongepolijst, oprecht, verontrustend en speels zijn, barsten van jong en ongebreideld talent en omdat we
Ja ‘t is nogal een sprookje he, opa is met pensioen na jarenlang carrière maken in de grote stad, is thuisgekomen en doet zijn geliefde kleindochter eens eventjes het een en ander uit de tentzeilen d
De ge’appelde storm was een humoristische circusshow. Prospero en zijn bosgeest, de dirigenten van de intriges, waren op voor ik mijn plaatsje had gevonden.
Nieuwtje: GJ Rijnders schrijft een stuk met een plot. En dat pakt goed uit, in deze scherpe en actuele bewerking van Durrenmats bezoek van een oude dame.
Ik had me voorbereid op een zwaar stuk, maar ik kwam bedrogen uit, het was enorm licht vermaak. Misschien wel te licht, want ik vond het nogal simpel. Een erg simpele manier om open doekjes te halen.