Onder het motto "Ordnung ist für Idioten, ein Genie beherrscht das Chaos" werd gisteravond tijdens de Algemene Openbare Moose Vergadering de winnaar van Gouden Tomaat 2008 verkozen. De opkomst in café De Blincker was hoog, met een smeuïge combinatie van oude Moose-vrienden, fanatieke Moosers die voor het eerst hun gezicht onthulden, en verrassende buitenstaanders.
Niet gehinderd door een duidelijk vooropgesteld plan, logische methodiek of zelfs maar een hoorbaar startschot werd met post-its (verzorgd door De Gastvrije Produktiehuisdirecteur) in hoog tempo een Longlist samengesteld. Hierop figureerden uiteenlopende voorstellingen als (onder heel veel meer) Romeinse Tragedies van Toneelgroep Amsterdam, Wie dan allemaal van Plien & Bianca, Rococo van Hotel Modern en La Strada van Rzpkt.
Een Anders Vrijwel Onzichtbare Moose-redacteur nam de markeerstift op en ontpopte zich in de loop van de avond tot een enthousiast de anarchie omarmende Master of Ceremonies. Onder zijn gebrek aan leiding vond de schreeuwmatch plaats die er op niet te achterhalen wijze toe leidde dat de Longlist uitdunde tot een Shortlist. De meeste aanwezigen waren het erover eens dat de ongeveer tien overgebleven voorstellingen inderdaad behoorlijk beroerd waren geweest.
De belangrijkste fase brak aan. Elke voorstelling op de Shortlist werd verdedigd -of beter gezegd: aangevallen- door één of meerdere aanwezige Moosers. Een Jonge, Hemelbestormende Belgische Regisseur hield een invloedrijk pleidooi tegen een niet nader te benoemen Vlaamse monoloog, een Bij De Vrouwen Geliefde Columnist vergeleek een voorstelling met zijn eigen erecte lid, een Met De Jaren Wijs Geworden Muziekpublicist laakte het B-filmgehalte van een eerder in het seizoen nog belangwekkend genoemde Belgische productie en een Dictatoriale Moose-redacteur hield een aanklacht tegen het hele oeuvre van een Artistiek Leider in het Zuiden van het Land.
Na een wederom met geen pen te beschrijven wanordelijk maar niettemin uiterst democratisch proces kwamen de drie uiteindelijke kanshebbers in focus. De Gravin van Parma, Moeder Courage en het werk van Matthijs Rümke bij Het Zuidelijk Toneel. Die laatste nominatie was de inzet van een fel debat. "De Gouden Tomaat is voor een voorstelling, en Matthijs Rümke is geen voorstelling", schreeuwden de Preciezen. "Hoewel zijn slechtste voorstellingen alweer enkele seizoenen achter ons liggen, dient Rümke gegispt te worden voor zijn algehele wanpresteren", krijsten de Intentionisten.
Toen nam de aanwezige Emeritus Hoogleraar het woord. In een gloedvol betoog vroeg hij clementie voor gesubsidieerde makers die in het experimenteren wel eens uit de bocht vliegen en hekelde hij vrije producenten die hun publiek belazeren met mooie acteurs in verkeerde stukken.
Dit laatste pleidooi moet de doorslag gegeven hebben. Met grote overmacht werd de Gouden Tomaat 2008 toegekend aan De Gravin van Parma van Wallis in regie van Ursul de Geer. "De beste acteur van Nederland en een toekomstig Oscarwinnares staan tegenover elkaar en krijgen níets te doen in deze voorstelling!"
Maar de redactie kon niet anders dan de roep van de aanwezigen om een onderscheiding voor Rümke honoreren en stelt speciaal hiervoor een semi-eenmalige prijs in: de Gouden Trostomaat. Deze wordt toegekend aan Matthijs Rümke voor zijn werk als artistiek leider bij Het Zuidelijk Toneel in de periode 2005-2008, waarbij inbegrepen zijn regies van de onnavolgbare reeks voorstellingen: Tirannie van de Tijd, Walhalla, Breekbaar, Oblomov en Een Carmen. Welke regisseur doet hem dat na?
Wat kunnen we anders zeggen dan: U had erbij moeten zijn. Het enige beeldmateriaal werd geschoten door een Analoge Fotografe. Onze magere woorden zijn niet meer dan de meest fletse afspiegeling van de hilariteit, confusie, dronkenschap en uiteindelijke extase van de avond zelf.
De avond werd besloten met een dronk op de jarige Anne Wil Blankers en een voorzichtige vooruitblik naar kanshebbers voor het komende seizoen. De senior Moosers van de afdelingen Noord en Midden hebben hoge verwachtingen van Medea van het Noord Nederlands Toneel en van Victory Boogie Woogie van Gerardjan Rijnders bij HZT. We zullen zien…
reacties
Ik begrijp dat ik een prijs heb gewonnen. Ik zou de prijsuitreikers wel eens willen ontmoeten. Waar zou ik de prijs in ontvangst kunnen nemen? Het is een eenmalige oeuvreprijs begrijp ik? Wie is de Dictatoriale Moose-redacteur?
ik hoor het wel
hoogachtend
Matthijs Rümke
Ik had erbij moeten zijn… maar ik stel me zo voor dat de avond ongeveer zo is afgesloten: “Geachte aanwezigen, wij Moosers hebben ons weer rechtdoorzee getoond!! Uw minirecensies en andere meningen kunt u voortaan kwijt op www.trotsoptheater.nl “
Beste Matthijs,
Allereerst: gefeliciteerd! Hoewel deze onderscheiding een twijfelachtige eer is, zijn er misschien toch ook een paar redenen om een beetje trots te zijn. Ten tweede: dank voor je reactie! Wat ben je snel! Eerlijk gezegd heeft de Moose-redactie nog niet besloten of er een trofee en/of een uitreiking zou zijn.
Om je vraag te beantwoorden: de dictatoriale Moose-redacteur dat ben ik. Maar ik wil benadrukken dat het uitreiken van de Gouden Trostomaat door de grote meerderheid van de aanwezigen werd gesteund. Het is daarbij niet zoals je zegt een oeuvre-prijs: het gaat uitsluitend over het artistiek leiderschap bij HZT tot nu toe (vooral dat laatste is belangrijk). Ook tijdens de chaotische verkiezingsavond zijn jouw Driestuiversopera, je voorstelling Kunst en je werk bij Artemis uitbundig geprezen.
Bij HZT heb je bij je aantreden een ambitieus plan gelanceerd om uitsluitend nieuw werk van Nederlandstalige toneelschrijvers te spelen, je nam Olivier Provily op de in de artistieke leiding en je ging zelf verschillende grotezaalvoorstellingen per jaar maken. Die plannen hebben hun pretenties echter niet kunnen waarmaken. Je hebt bij ons, fanatieke toeschouwers, hoge verwachtingen gewekt en we zijn daarom extra teleurgesteld.
En dat is precies waar het Moose met De Gouden Tomaat om gaat. “De Gouden Tomaat”, schreven we in 1999 bij de eerste uitreiking, “is een prijs voor makers die durven en die de plank hebben misgeslagen. Voor makers die de Eland-uitwijk hebben gemaakt en die nu, na een driedubbele koprol, uitgeteld in de berm liggen.” Sinds 1999 hebben de lezers van Moose de prijs toegekend aan onder anderen Gerardjan Rijnders, Ivo van Hove, Theu Boermans en Johan Simons.
Daarnaast schreven we toen: “Bovenal is De Gouden Tomaat een prijs van vergeving en troost. Niet voor niets is de trofee een echte tomaat. Hij zal even stinken, maar na verloop van tijd is er niets meer van over. Het geheugen van het publiek is niet lang en roemrijke daden worden theatermakers langer nagedragen dan hun fouten.” Zie deze prijs dus niet als kruis voor de toekomst, maar als afsluiting van het verleden. Een gouden punt onder een zwarte bladzijde.
Volgens mij komt dat wel goed: afgelopen weekend zag ik De Grote Verkiezingsshow. Hoewel ik niet volledig overtuigd was door de voorstelling, zag ik het begin van een hernieuwd zelfvertrouwen en een nieuw elan. Ik hoop oprecht dat dat doorzet.
Hartelijke groet,
Simon van den Berg
Dank Simon, voor je mooie woorden, een reden te meer om de prijs in ontvangst te nemen. Dus als er een uitreiking komt, zal ik er zijn. eveneens Hartelijke Groet
Matthijs Rümke
Damn, nou vind ik het nóg erger dat ik het gemist heb..
Zoals hierboven beschreven, zo was het. Ik wilde er bijna een minirecensie over schrijven. Subliem acteerwerk, ontroerende monologen, dialogen waren er niet echt, ik zou het legiologen willen noemen. En een verrassend maar goed eind. Ik denk niet dat er vaker iets zonder plot zo goed is geweest.
Ik heb het ook gemist - was elders bezet tot 8 uur en ben het toen helemaal vergeten. Jammer. Maar dank voor de geweldige beschrijving! Nou vraag ik me af: wie is wie? Is de Jonge Hemelbestormende Belgische Regisseur Lucas de Man? Maar vooral, wie is de Bij De Vrouwen Geliefde Columnist? En al heb ik geen idee wat hij met Moose te maken heeft, ik kom alleen op de verschrikkelijke, bij mij (vrouw) zeer ongeliefde Jan Mulder. Als dat inderdaad zo was, niet zo erg dat ik er niet was.
Hoi beste Moosers,
Ik heb heel veel lol gehad, stoom afgeblazen en kan nu met ontlucht gemoed het nieuwe seizoen in.
Wat een avondje briesen al niet kan doen!
Toedeloe!
ik vind persoonlijk de musical tarzan heel goed