In het theater kun je met twee ogen kijken: dat van de profesionele theater kijker en dat van de mens. Als theaterkijker kun je van verschillende dingen houden, smaken verschillen nu eenmaal. Van minimalistische decors of van natuurlijk spel, van live muziek of van multimedia gebruik. Maar als mens kun je van alleen een mens echt houden. En dat begrijp ik nu weer een beetje beter. Op het eenvoudig geluk en de liefde voor heel erg lang.

Alhoewel er over deze voorstelling al heel veel geschreven staat op Moose, komt er toch nog een mini bij omdat ik het niet kan hebben dat er een mini met zoveel blikken tomaat boven aan staat. dit was kreatief met geluid, muziek, melk, verhaal en geschiedenis. En wel zo dat je af en toe in de lach schiet: ‘Hoe kom je er op?’ en vol bewondering je ogen even sluit om alleen maar te kijken met je oren. Een levend hoorspel, waarbij het oog, dat toch ook wat wil, niets te kort komt. Laten wij onze vaderlandse geschiedenis niet verloochenen, als er nog zulke mooie stukken van gemaakt kunnen worden.
1x geluid 1x muziek 1x dialect 1x creatief 1x verhaal

Een hel, een hel, een vreselijke hel! Gepresenteerd als muziektheater-jeugdvoorstelling van een nieuw regiseurscollectief met Turkse achtergronden. Een flinterdun zeer clichematig verhaal over twee ‘maatjes’ die met het ‘wijkvisiesongfestival’ waar je een mobiele telefoon kunt winnen (ja écht!) mee willen doen, en een derde gaat als een duiveltje ex machina de twee ‘maatjes’ uit elkaar drijven maar, jawel, uiteindelijk overwint de vriendschap en leven ze nog lang en gelukkig. Ultraslecht spel (onwaarschijnlijk dat het professionals zijn) vreselijke zang en het enige multiculturele zat in de muziek (of beter, de arrangementen want de compositie was slechts een zeer voorspelbare en zeer mislukte poging een soort potpourri van bekende musicalhits te maken), waar je tussen de hemeltergend slechte synthesizeruitbraakselen hier en daar een arabisch melodietje of instrument-voice kan ontdekken. En weet je wat nog het ergste is; ze zijn structureel OC&W gesubsidieerd! Als dit het gevolg is van het multicultibeleid van Rick van der Ploeg, geef dan desnoods De Appel maar z’n geld weer terug, hoewel die al veel te veel geld krijgen, die maken er tenminste nog theater! Ik ben diep teleurgesteld, omdat ik hoop dat we in Nederland dit soort toneel (als je het al zo durft te noemen) toch wel ontstegen zijn. Blijkbaar niet, getuige de niet onaardige speellijst (ze spelen o.a. in Schouwburg Arnhem, de Lieve Vrouw, de Krakeling, Ostadetheater, Twentse Schouwburg). Voor als je je nog een avond ouderwets wilt ergeren!

Wat een feest is deze voorstelling. Zelden zo’n inzet en verbeelding gezien van zulke talentvolle meiden. Als publiek kun je nauwelijks een groter kado krijgen. Ik heb begrepen dat er kranten zijn die deze voorstelling slecht gerecenseerd hebben. Zaten die tussen ons? In dezelfde zaal? Dat is bijna onmogelijk. En wat een prachtig theater is dat toch, die Kleine Komedie.

Een brij aan onbegrijpelijke woorden, die met een onmetelijke onverschilligheid op je af komen. Meer valt er eigenlijk niet te zeggen over dit volledig mislukte gedoetje. Ze krijgen ook maar 1 blik tomaten van me, meer wil ik er echt niet aan verspillen. Ga er maar gewoon niet naar toe, dat is echt het beste.

Het is alweer een paar weken geleden dat wij ‘Grace The Musical’ hebben gezien - wij dat zijn mijn vrouw en ik. Eerste rij, helemaal vooraan en stoelnummers 1 en 2 - een betere plek kun je je in dit teater niet voorstellen. Nou ja theater - de producent heeft voor de gelegenheid een gebouw bekleed met een aantal gewaden waardoor ik eerst dacht dat ik voor een moskee stond eerder dan voor een gebouw dat het imago moest uitstralen van een paleis. Eenmaal binnen werden we al meteen aangeklampt door een vrolijke dame die zoveel gratis kaartjes voor champagne uitdeelde dat ik het al verdacht begon te vinden… nooit eerder werden wij immers overvallen met zoveel gratis lokkertjes: een boekje werd gratis uitgedeeld, gratis jus d´orange, gratis champagne… het kon niet op.
Al snel zouden mijn vrouw en ik ontdekken wat de ware reden was van al dit lekkers: de musical is bar en bar slecht. Slecht verhaal. Saai. Acteurs die zich constant verspreken of (veel erger nog) hun tekst niet kennen en dan maar wat gaan mompelen. Als neusje van de zalm: een vervanger voor Ernst Daniel Smid die volgens ons recht van het Drentse platteland komt: geweldig, een Prins Rainier met een heus Twents accent! Hoe heeft Joke de Kruijf in godshemelsnaam ooit haar naam zo te grabbel kunnen gooien?! De pauze hebben we nog kunnen halen, maar daarna was het linea recta richting garderobe waar het… aanschuiven was: mensen waren boos, iedereen had het over “zeer slecht”, “extreem slecht geacteerd” en “wat een afgang”. AfGraceLijk.
Net leer ik dat Grace al haar bezoekers een tweede kaartje gratis aanbiedt bij een reservering… snapt u´m al? Wij wel.
Mensen: wegblijven daar en vooral je geld niet te grabbel gooien. En Bert Maas: ga alsjeblief weer op de markt staan bloemknollen verkopen!!

Een mooie voorstelling, bijna hypnotisch in de constant herhalende en subtiel veranderende en steeds verder uitbouwende bewegingen. Jammer alleen van de muziek, die soms mooi was, maar meestal nogal saai - soort Philip Glass-achtig minimalisme.

Flauw geschiedenislesje met veel te schoolse behandeling van het onderwerp, samen met de braafste jongetjes van de klas. Wat zijn we toch lekker theatraal bezig met z’n allen, dat straalt het zo ongeveer uit. Mij liet het volkomen koud. Sterker nog, ik werd gek van dat verantwoorde gedoe. Waar is de tijd van Mary Rogers gebleven? Kom op, Orkater, dit kan veel beter!

Wat was ik verrast bij deze voorstelling. Het orginele verhaal is sterk veranderd, maar dan bedoel ik ook alleen verbeterd. Veel grappen, en een heel sterk stuk. Ook al is het door jongeren gespeeld, het heeft een hoge kwaliteit, en dat voor zo weinig geld. Als ik u was zou ik gaan kijken.

Repelsteeltje is een hele mooie voorstelling, goed gespeeld, gedanst en gezongen. het stuk (geschreven door Youp van’t Hek) oogt zeer professioneel. Een absolute aanrader! En het is niet alleen voor kinderen.