Een hele mooie voorstelling, persoonlijk denk ik dat dit een voorstelling is die je als dansliefhebber wel bijna moet bezoeken. Werkelijk een hele beleving om deze voorstelling te volgen. Ik vond het ook erg leuk verzonnen om in zo’n soort decor op te treden en op deze manier het podium goed te gebruiken, wel een verrassing hoe het “decor” dan uiteindelijk naar voren komt.

Ik vond deze voorstelling toch heel wat minder leuk dan ik van te voren verwacht had. Ik vond het eigenlijk te langdradig en te eentonig maar misschien ligt dit wel aan mij want dit was de eerste keer dat ik een dansvoorstelling bezocht. Misschien is het voor mensen die meer interesse hebben in dansvoorstellingen wel een hele mooie voorstelling.

Ik vond deze voorstelling van deze dansgroep erg mooi, vooral het samenspel tussen de dansers sprak mij erg aan. Ik vond dat ze erg goed meedansten op het ritme van de muziek. Wel blijf ik bij een voorstelling als deze het jammer vinden dat er geen echt verhaal in zit.

Vooraf gelezen dat dit stuk van Shakespeare niet zijn beste is. Thema’s o.a. Cynisme en politiek en liefde.Maar we hebben geweldig genoten. Toneelspel met hoofdletters SPEL.
Een spel waar je als kijker in je hoofd in meespeelt en onophoudelijk met lachsalvo’s en een voortdurende glimlach van meegeniet. Zo moeten de toehoorders in 1600 ook plezier hebben beleefd aan deze cocktail van wijsheden, grappen en grollen. De groep Keesen & Co uit Arnhem lijkt een goed alternatief voor de niet zelden “cultuur hooghartigheid” van Amsterdamse groepen als je voor je plezier naar het theater wilt gaan.

ja, wat moet je hier nu over zeggen? Het eerste gedeelte was als een vriendschappelijke voetbalwedstrijd; het gaat nergens om, maar af en toe zie je een geniale flits of een magistrale beweging. Toen was het 22u.
Het tweede deel duurde en duurde en toen kwam Proust en iedereen verloor de tijd.
Wie de Roovers en het Barre Land de laatste tijd een beetje heeft gevolgd kan ergens anders heen - de overlapping is toch wel erg groot. Alhoewel, elke avond iets anders … (maar ongetwijfeld Schiller en Verdonck en Schiller en Shakespeare en Schiller).

Eigenlijk was ik deze voorstelling alweer vergeten, maar vanwege de positieve andere recensies wilde ik toch een tegengeluid laten horen. Wat een overschatting! Die Embrechts mag best talentvol zijn, maar neemt zichzelf veel te serieus. In een gemiddeld cabaretfestival (maar het mag natuurlijk geen cabaret heten vanwege de Vlaamse afkomst) zou dit zo ongeveer de derde plaats halen. En wat een flauwe titel zeg. Veel gezucht, veel drama, veel te lange liedjes maar vooral veel te veel pretenties. Het enige gewei is voor de geweldige muzikanten die er nog wat van wisten te maken. Voor de rest eigenlijk alleen maar vermoeiend.

Wat een opgeklopte artistiekerigheid! Normaal gezien is de tekst van dit stuk sterk genoeg om gemakkelijk overeind te blijven, maar tegen deze fratsen is ook Sophocles niet bestand. Mise-en-scene en verhaal lijken geheel los van elkaar te staan, beeld ondersteunt de tekst geen moment en lijkt alleen bedoeld te zijn om kunstzinnig-diepzinnig over te komen. Dit lijkt me het soort voorstelling die vragen om een Aktie Tomaat… ik houd het maar bij aktie Gouden Tomaat.
Kleine toevoeging: een gewei voor het zeer jonge, grotendeels schoolgaande publiek, dat muisstil bleef tijdens zo’n draak van een voorstelling.

Deze voorstelling is de ideale kanditdaat voor de Gouden Tomaat 2001/2002. Zelden zoiets vreselijks gezien. Op alle fronten mislukt epigoon van het Vlaamse volkstoneel van Alain Platel en Victoria. Wat een schaamteloos jatwerk van onder meer Allemaal Indiaan! Waarom zegt een intelligente actrice als Sylvia Poorta niet tegen haar regisseur: beste Theu, laten we hiermee kappen, dit is echt te slecht om aan een publiek te tonen. Waarom heeft Boermans niet het lef gehad om tijdens de repetities te zeggen: sorry mensen, dit is niet mijn soort theater. Hysterisch operagezang, weerzinwekkend gedoe met neukende lijven in foute stacaravans, potsierlijk verhaaltje en dat met kerst, vier avonden lang in de Amsterdamse Stadsschouwburg. Die Stadsschouwburg verdient overigens ook een Gouden Tomaat, vanwege een onthutsend slechte programmering: eerst zes weken langs de (Nederlandse) Opera en dan deze zogenaamde operette. Mooi toneel is er niet te zien. Via Viola lijkt wat titel betreft te gaan over een foute travestiet - was het maar waar!

Erg leuke voorstelling. Al die kinderen gaan helemaal uit hun dak, de spelers ook trouwens. En ook al is het een grote teringzooi en snap ik niets van het verhaal is het toch een hele leuke voorstelling.

Pieter Embrechts is iemand waar alle niet-Pieter Embrechten jaloers op zijn.