Bewaar het beste voor het laatst! Het was duidelijk, interessant en grappig tegelijk. Zonder al te veel gegooi van Romeinse namen wordt het verhaal van Coriolanus duidelijk op de planken gezet. Ik kende het verhaal niet, maar ik denk dat het nu mijn favoriete Shakespeare-stuk is. Ik kon me helemaal inleven in de wereld van Coriolanus, de weerzin om je anders voor te doen dan je bent straalt ervan af. De regen zag je van mijlen ver aankomen en dan wordt er niks mee gedaan, gewoon staan en wij kijken, geweldig! Het wapengekletter, het smeken van de moeder, het door de emmer zakken van Van Woensel, te veel om op te noemen.
Ik vond het een prachtige voorstelling, zo zelfs dat ik de negatieve minirecensies niet snap. Vooral de titelrolspeler was echt geweldig.
Lang geleden gezien, maar nu de stemming zo onverdeeld negatief over deze voorstelling is, moet ik toch reageren. Dit was dus geen slechte voorstelling! OK van de trilogie de minste, maar wel een voorstelling die ergens over gaat. Wat te doen met de combinatie democratie en dom volk is toch behoorlijk actueel. Goede vertaling, fijn spel, vooral Manja was groots. Wel commentaar; waar was de excellent music choice van DP deze keer? En kleurrijk Blokker inventaris in plaats van de Discordiaanse rommelzolder maakt het een lelijker plaatje. Daarom streng twee tomaten, maar vooral omdat JC en Titus zo mooi waren.
Coriolanus, door Dood Paard. Diepe treurnis, het is dat er maar vijf tomaten per voorstelling mogen worden verdeeld, anders was een krat niet voldoende geweest. Een geforceerde poging tot origininaliteit levert niets, maar dan ook helemaal niets op… Gouden tomaat 2002????
Een brij aan onbegrijpelijke woorden, die met een onmetelijke onverschilligheid op je af komen. Meer valt er eigenlijk niet te zeggen over dit volledig mislukte gedoetje. Ze krijgen ook maar 1 blik tomaten van me, meer wil ik er echt niet aan verspillen. Ga er maar gewoon niet naar toe, dat is echt het beste.
EEN STORTVLOED van woorden overspoelt je wanneer je Frascati 1 inloopt; en daar slaan we meteen de spijker op zijn kop. Ik heb mooie voorstellingen van Dood Paard gezien maar waar ze de arrogantie vandaan hebben gehaald om het publiek met deze toneeltreurnis op te zadelen is mij een raadsel. De teksten worden met een gevoelloze rotgang de zaal in getorpedeert waar ze gruwelijke en onvergetelijke geestelijke schade aanrichten bij vele toneelliefhebbers. In het kort: a-creatief: ook het on-orginele regenbuitje was geen uitkomst; gevoelloos: in tekst en beweging; veels en veels te lang… Zelfs voor de ‘intelectuelen’ onder ons simpelweg killing. Niet gaan is de enige remedie; en wil je het toch proberen; zorg dan dat je een beetje vooraan bij de uitgang zit.
Hele mooie voorstelling, de vaste spelers waren weer geweldig, Kuno Bakker (gewei) en die Gilles (gewei) zijn echt zulke geweldige acteus. En Manja Topper (gewei) was zo mooi met haar zwangere buik, zij speelt zo mooi zonder schaamte. Van de gastacteurs vond ik de Belgische jongen (gewei) heel goed, maar ook het sesamstraat meisje was heel leuk. De andere vrouw van ik een beetje zwak. (Het is vervelend dat er geen credits op hun website worden genoemd anders kon ik ze gewoon allemaal bij naam noemen.) Maar goed: over de voorstelling, heel goed, heel strak, heel mooi decor, leuk, grappig, wreed (gewei) Maar wel echt te lang. 2 uur op die frascati stoeltjes is gewoon Té Lang!! Daarom 1 tomaatje.
Adios.