Heel erg leuke voorstelling. Ik vond het vorig jaar ook tegenvallen: het was me toen allemaal veel te langdradig. Opnieuw zou de voorstelling wat korter gekund hebben. Zeker als je zeven jaar bent lijkt het me wat lang (2 uur). Maar goed, het is en blijft zeer vermakelijk om naar te kijken. De acteurs zetten personages neer waar je alleen maar van kunt houden. De decors zijn prachtig. Het kleine vogelmensje Viegeltje kan echt vliegen. Er is leuke muziek. Joke van Leeuwen tekent live op het toneel (en wordt in de pauze belaagd door kinderen). Gaat dat zien!

Echt een briljante voorstelling. Goede acteurs, sterke muziek, mooi decor. Enige minpuntje vond ik dat sommige teksten volgens mij echt anders bedoeld waren door Lars Norén dan dat ze nu gezet werden. Op zich is dat best leuk, maar was nu af en toe storend. Maar over het geheel: echt heel erg goed.

Deze voorstelling is een heus juweeltje! Niet alleen kinderen maar ook volwassenen kunnen er volop van genieten! Het spelplezier van de acteurs werkt bijzonder aanstekelijk (3 geweien voor deze enthousiaste groep spelers!). Je zou haast op willen staan en mee willen gaan doen met het dansen, zingen, zwaardvechten en vaandelzwaaien. Het verhaal van Koning Arthur wordt op een soms poëtische en dan weer humoristische wijze verteld (1 gewei voor de tekstschrijvers). Dan nog een gewei voor de mensen die hebben gezorgd voor de mooie aankleding van de voorstelling (de eigentijdse toch ridderlijke kleren en het ingenieuse decor! Die stoeltjes!) En last but not least een gewei voor regiseusse Inèz Derksen die telkens weer een voorstelling weet te maken die mijn hart raakt en me met een groot gevoel van vrolijkheid naar huis laat gaan! Lang leve het Laagland!

Ik heb gister (voor de tweede keer!!) King A gezien en het was helemaal geweldig!! Het is zo’n ontzettend leuke voorstelling!! Eigenlijk voor echt iedereen vanaf ongeveer 8 jaar!! Het geeft stof om over na te denken, is grappig, er wordt in gevochten, vanalles!! Je komt ogen te kort als je ziet met hoeveel enthousiasme de acteurs over het podium hollen, vallen en weer opstaan!! De kinderen willen opstaan en meedoen!! Ook leuk is dat het toneel op toneel, de opstelling van stoelen op het toneel, omdat de voorstelling voor de grote zaal volgens mij minder effect zou hebben!! De acteurs vormen een geweldig team( of het zijn zo’n goede acteurs dat ze enorm goed kunnen doen alsof ze een geweldig team zijn……) Vincent Rietveld(Arthur) leek zijn dag niet zo te hebben, maar speelde aan het eind van de voorstelling ook zo vol vuur, dat dit toch niet meer opviel. Eigenlijk was alles geweldig!!

Veel te veel van alles: veel te lang, veel loos geschreeuw, overacteren, gejank, gezucht, zogenaamd drama. 2,5 uur lang acteerde iedereen: ERG IS HET HE???? Het enige moment dat ik geloofde was het saxduet tussen de twee broers. De “reacties” op de tegenspelers begonnen al voordat hij/zij uitgesproken had waarop gereageerd moest worden. Er zit volgens mij geen pauze in omdat iedereen anders weg zou lopen.

Nou ja zeg, wat een onzin om te beweren dat Shakespeare zich zou omdraaien in zijn graf. Wat is dat nou weer voor PUUR TONEEL-gezeik. We hebben het hier over theater en ik denk dat Shakespeare zich in zijn handen zou wrijven van tevredenheid met deze interpretatie. Iago was inderdaad heel interessant in zijn jaloezie maar meest verrassend vond ik Emilia, gespeeld door Lotje van Lunteren (geloof ik, sorry als het die ander is, Jacqueline nog iets). De actrice maakte het volstrekt geloofwaardig en tragisch hoe Emilia tot haar zwijgen komt en de actrice leek zelf ook een beetje van haar stuk van te zijn tijdens het applaus, dat overigens van harte staande werd gegeven (behalve dan die drie mensen die naast mij zaten voor de pauze en na de pauze verdwenen waren) maar het was dan ook een grappige, ontroerende, toegankelijke en originele voorstelling die me een brok in mijn keel bezorgde aan het eind.
Prachtig was hoe fysieke afstand tussen Othello en Desdemona werd uitgespeeld door de acteurs. Ik had soms moeite Othello’s motivaties te volgen maar aan de andere kant maakt die peilloze ingehouden woede ook juist nieuwsgierig. Othello blijft de sympathiekeling waar ik ronduit een hekel had aan Iago - jezus, wat een schurk.
De Amstelveense schouwburg heeft een rot-akoestiek aan de zijkanten, dat is wel jammer.

Eindelijk, eindelijk was ik weer eens stil na een voorstelling. Ik wilde wel staan tijdens het applaus, maar ik zat aan mijn stoel vastgekleefd. Wat een schoonheid, wat een lelijkheid, pathetisch ja maar oh zo treffend. Soms niks van te verstaan, gelukkig maar want de orkaan van geluid zei meer dan de woorden. Wat een durf in dit kille/gevoelloze/onpersoonlijke theaterlandje. Spelers die het stuk voor stuk uit hun tenen halen: zwijgen, kotsen, zweten, snikken, lachen, drinken. Een fantastisch decor dat je het gevoel geeft een voyeurist te zijn. Kortom: afschuwelijk lekker. De stilte bleef nog lang hangen.

Een zeer vermakelijke voorstelling! Een bont geheel van zeer diverse sketches en optredens, en toch ook steeds die rode draad.
De productie moet het niet van diepgang hebben, WEL van tempo, afwisseling, en een groep studenten van de Koningstheater-akademie die barst van het talent.
Een heerlijke revue, ik heb me geen seconde verveeld.

Goh, zo slecht vond ik deze productie helemaal niet! Verhaaltechnisch voegt Aluin inderdaad weinig toe aan het stuk zoals het al zolang bestaat, maar het stuk wordt op een unieke manier gebracht, zonder dat men daarvoor kunstgrepen nodig heeft. In plaats van mee te leven met de dramatische lotgevallen van de personages in een standaard-opvoering van een tragedie heb ik met stijgende verbazing zitten kijken naar de gekte van een Ifigeneia die zich trots opoffert voor het bedenkelijke belang van het vaderland.
Een minpuntje was dat de voorstelling mij en ook mijn metgezel niet voortdurend kon blijven boeien: begin en eind waren sterk, in het midden zakte het stuk wat in. Verder vond ik de acteerprestaties heel behoorlijk en het eenvoudige doch functionele decor prima gekozen.

Het was een mooie voorstelling, eigenlijk 3 zelfs. De voorstelling ‘Mellantid’ was best wel moeilijk te volgen terwijl het ook heel mooi was ik had dat ook bij die andere twee maar ‘Dreamplay’ raad ik toch aan. Het is echt adembenemend als je van ballet houd.