Een mooie voorstelling, dat zeker, maar ook een voorstelling waar nogal wat tegen is. De acteurs kùnnen acteren, de regisseur kàn regisseren, maar daar is dan ook veel mee gezegd. Het stuk is vlot geschreven, maar de inhoud glijdt langs je kouwe kleren af. En het ergste: de spelers doen zo verschrikkelijk hun best het publiek te behàgen. Vooral Pierre Bokma maakt van zijn homoseksueel een typetje, ongeveer zoals een (slechte) cabaretier dat zou doen. Veel te veel ophef dus.
Nou dit verbaasd me hoor, dat heel Nederland dit zo ontzettend goed vindt. Het zijn goede acteurs, maar ik heb ze allemaal wel eens beter gezien. Jaap Spijkers is gewoon niet goed en heeft een hele andere toon. Het decor is lelijk en saai en nu het belangrijkste; het stuk is slecht. Het is zomaar ineens afgelopen en lijkt het wel heel veel op ‘Art’ en ‘Oud Geld’. Bovendien is het enorm vrouwonvriendelijk en is het een schandaal dat Marleen Stoltz voor deze rol is genomineerd. Ze heeft vast wel mooiere dingen gemaakt en haar collega’s dit seizoen zeker.
Nog ruim drie weken Cloaca. Vijf Harlem Globetrotters demonstreren hun kunsten en kunstjes op topniveau. Voor die enkelingen die nog niet geweest zijn, ik raad u: grijp uw kans - en draag daarmee bij aan deze kaskraker. Want de kanonnen van het Nederlands toneel leveren vuurwerk. Dankzij hun stampvolle toolkit natuurlijk en de spitse teksten. Dat levert dan wel geen echte tragiek op ( toch wel een beetje jammer natuurlijk), maar wel echte, geestige en geestrijke komedie. Lachu.
Aardig spel, af en toe gelachen. Maar moet hier heel theaterland nou zo enthousiast van zijn? Theater kan toch veel meer zijn dan een paar goede acteurs en voor de rest een standaard-regie, een saaie vormgeving en een scenario dat met niks nieuws komt, behalve een paar goede grappen. Moet ik nu geloven dat alle mannen zo vervelend zijn rond hun 45e? Bullshit.
Fantastische voorstelling met een aantal zeer hilarische momenten gespeeld door fantastische acteurs. Maar ook een ondertoon van triestheid van hoe mannen, vrienden onderling gewoon geen contact met elkaar hebben. Niet echt verder komen dan: “biertje?” terwijl ondertussen de mislukkingen in hun leven zich opstapelen. Wat kunnen mannen dan soms eenzaam zijn met hun emoties als ze bij elkaar zijn. Een spiegel om toch vooral te gaan genieten van het leven, nu, de komende tijd, altijd!
Echt een briljant stuk! Ik was erg benieuwd omdat ik ook Familie heb gezien. Maria Goos is gewoon echt een goede schrijfster! Het kritiek wat ik heb gehoord over het einde vind ik onterecht, ik vond het stuk juist heel erg afgemaakt zo. Ik raad het stuk iedereen aan.
Door de enorme hype begon ik me zorgen te maken dat het heel misschien wel een beetje tegen zou vallen. Maar het was een ‘warm bad’ van kwaliteit. Goede teksten mooi gespeeld door topacteurs. Daar valt niets op af te dingen. Het enige wat Cloaca niet teweeg brengt is onrust. We slikken het als zoete koek en gaan naar huis om rustig te gaan slapen.