Lekkere hapjes bij de voorstelling: een gegarandeerd gewei. Verder behoorlijk slecht, vooral omdat ze liegen dat de voorstelling iets met Bollywood te maken heeft. Waar dan wel mee blijft anderhalf uur lang onduidelijk…

Heerlijke Sinterklaasrijmvertaling van Jules Noyons met veel plezier gespeeld door met name Cas Enklaar en Oda Spelbos. Jammer dat we niet mochten lachen van de rest van het publiek. Gelukkig was de regisseur vóór ons. Een voorstelling om onder de kerstboom te zetten.

Het blijft een erg leuke manier van verhalen vertellen, maar het vernieuwende en overrompelende is er een beetje vanaf gesleten.

Mooi geacteerd, maar de voorstelling drijft wel erg op de effecten (maar daarvan zijn een paar toch wel zeer prachtvol). Ook iets meer aandacht voor het koor had geen kwaad gekund. Ik wordt een beetje ziek van dat gezingzeg! Wel een extra gewei voor het uithoudingsvermogen van de actrices in het koor; dat slaan met die takken doe ik jullie niet na.

Gekkenwerk.

Als het de bedoeling was om een beeld te geven van de Nederlandse jeugd is het mislukt, omdat ik alleen maar keurig opgevoede middle class kindertjes heb gezien, en als het de bedoeling was om een aantal bijzondere jonge mensen te tonen is het mislukt omdat hun verhalen zo on-theatraal gehouden zijn dat het niet een uur lang de aandacht weet vast te houden.

Elf jongeren spelen Brecht. De jongeren wonnen.

Verliefd op Goethe in een hotelkamer. De intimiteit van de monoloog contrasteert mooi met de anonieme lelijkheid van het Hilton.

De nieuwe Strijards is weer meer van hetzelfde: interessante personages met leuke kwinkslagen in een knappe mise-en-scène, maar het duurt een half uur te lang en probeert met een slecht plot weg te komen door semi-betekenisvol met zakjes coke te strooien.

Fijn en gezellig toneel in de beste Mug-traditie.