theaterpraat

Schouwen dus, tweemaal. Gehrels wil ze wel, de Kunstraad (vanzelfsprekend) niet. Volgens mij zouden we een schouw vier jaar geleden nog intendant noemen, maar het taalgebruik verandert in de kunsten nu eenmaal sneller dan de ideeën.

Een enthousiaster ontvangen idee was de registratie van Zonder Pardon van Theo Maassen op het grote scherm. 13.000 bezoekers in de eerste week.

Daar zal Romeinse Tragedies nog flink voor moeten touren. Iemand had echter Hans Kesting vóór de voorstelling op vrijdag de dertiende té enthousiast ‘Hals- und Beinbruch’ toegewenst en tijdens de grote Marcus Antonius-redevoering maakte hij met Hugo Koolschijn in de armen een smak en brak zijn voet. Extra onhandig: de week erna moest de voorstelling naar het hol van de leeuw: Londen.

Hans hield echter voet bij stuk en speelde in een rolstoel. De held. Misschien hielp het; de Engelse pers was in ieder geval dolenthousiast. Met als bonus nog een mooi stuk in American Theater.

En verder:

• In welzijnstheater: COC, de musical
• In faillisementen: Focus
• Overleden: Jo Vischer; Josine van Dalsum
• In tragedies: HZT maakt voorstelling over stand-up
• De nieuwe Lucifer is er, met nieuwe website
• Eindelijk: De Millennium Trilogie op het toneel. Wanneer beginnen ze aan de Da Vinci Code?

En de prijzen:

• Theaterafficheprijs voor Sybren Kuiper
• Lintje voor Han Ebbelaar
• Blijvend Applaus voor Ellen Vogel
• VSCD Oeuvreprijs voor Erik Vos
• Wijbergprijs voor Jan Joris Lamer; dat wisten we al, maar het was een goede gelegenheid om eens door zijn atelier te lopen.