De Drie Naakte Mannen hebben drie (naakte?) vrouwen erbij gevonden. Ze doen een erg geinige straattheateract over drie Russische detectives die het opnemen tegen drie Charlies Angels-achtige stoere, maar slechte vrouwen. Veel achtervolgingen rondom het wagentjes van de mannen, leuke muzikjes, mooie kostuums.

Heel leuk. Absurdistische slap-stick acrobatiek van twee Franse heren: vier geweien. Tomaat voor het slechte zicht.

Het zat niet mee dit jaar. We kwamen bij het Monsterverbond terecht, omdat al het andere wat niet tijdens NL-Dtsl was al uitverkocht was. En alweer zaten we per ongeluk bij een amateurtoneelvereniging (zie Pass the Butler). Dit was wel heel erg goed bedoeld. Maar deze groep had gewoon echt helemaal niks te vertellen. Een oersaai ‘en toen en toen en toen’ toneelstuk is het gevolg.

Deze voorstelling speelde eerder op braakliggende grond in Almere. Nu in de ‘polder’ van Terschelling. Heel leuk om dit op Oerol neer te zetten. Het is echt even wat anders. Supermooi decor, heel veel heel energieke jonge acteurs en dansers. Zeer warrig verhaal, maar daar gaat het hier ook duidelijk niet om. Gewoon heel leuk.

Heel heel heel slecht! Zijn dit professionele acteurs? Of is het onderdeel van het camp-principe om de lokale toneelvereniging deze klucht te laten spelen. Het erge is dat het publiek in een deuk ligt! Waar ga je heen? Even een nieuw inlegkruisje indoen! Hahahahahahah Aargh! O ja en het duurt ook nog eens veel en veel te lang.

Leuk stuk over Willem Barentsz. Goed geschreven, leuk gespeeld, grappig decor met ijsberen. Humor alleen soms wat flauw.

Ik zag Stad 2 op een prachtige locatie (11de verideping Rabotoren) in, heel toepasselijk vanwege het suburbiathema, Almere. Jong Hollandia speelt kleine scenes uit het dagelijks leven van stadsbewoners. Dat doen ze goed. Het geheel is mooi op elkaar afgestemd, het ziet er goed uit, een mooie mix tussen wat abstractere en hele concrete scenes, het blijft boeien. Het ziet er ook allemaal goed uit. Kortom, een leuke avond. Het is geen voorstelling die je nog jaren bij zal blijven, maar wel een mooie, kleine avond.

Ik sluit me volledig aan bij de eerdere minirecensie van WdV. Ik was alleen minder voorbereid, wist niet echt wat het was wat ik ging zien. Voor de pauze heb ik me goed vermaakt met het eerste deel Kopernikus. Ja, het was allemaal wel heel erge KunstKunst, maar de muziek was mooi, het spel tussen zangers en instrumentalisten leuk om naar te kijken, ik vermaakte me wel. Vervolgens het diner: dat was niet echt speciaal: erg lang in de rij en vervolgens in een ongezellige ruimte (het oude Transformatorhuis van Toneelgroep Amsterdam: binnenkort Cosmic?) aan lange tafels bakken noedels wegwerken. Daar hadden ze meer van kunnen maken. Daarna de echte Reves de Marco Polo. Waar Kopernikus er nog in slaagde ontoegankelijke moderne muziek interessant over te brengen, lukte dat Marco Polo absoluut niet. Saai, saai, saai, langzame muziek, weinig spel, niet te volgen verhaal, rare teletubbies: het leek wel een parodie van Arjan Ederveen.

Zalige voorstelling naar het enige boek van Cissy Marxveld. Nee maar echt, ze hebben er echt wat leuks van gemaakt. Energieke acteurs (stuk voor stuk totaal onbekende namen voor mij) die de eendimensionale personages van van Marxveld (zoals de wilde negerin, en de brave blondine) met de nodige humor spelen en zichzelf ook af en toe flink voor gek zetten door melige toevoegingen als ‘zei Gerrit-Jan treurig’. Er is over nagedacht dus, het heeft vaart, er zijn leuke liedjes (jammergenoeg niet allemaal even goed uitgevoerd), het is waar voor je geld (20.00-22.45 incl pauze), kortom ze maken zich er niet gemakkelijk van af. En het publiek vindt het heerljk (ik dus ook).

Ik was lichtelijk teleurgesteld. Natuurlijk is er weer veel te genieten in deze Bambievoorstelling, maar op de een of andere manier hield ik er niet het goede gevoel aan over dat Bambie 8 bijvoorbeeld wel gaf. Waar ligt het aan? Da’s moeilijk. Misschien hebben ze te veel een verhaal willen maken: over apen en mensen en hoe de wereld functioneert. Veel scenes duren ook wel erg lang! Ik miste de totale gekte. Wil Bambie opeens een boodschap overbrengen? Toch gaan kijken hoor, want er zitten pareltjes van scènes tussen, het decor is prachtig en de aap speelt zeer overtuigend aap. En misschien moet de voorstelling ook nog wel groeien, de regisseur zat heel druk te pennen naast mij.