Oud Archief

UIT - IN



Sequels Dequels

In de film zagen we het al een hele tijd. Twee films met hetzelfde onderwerp die ongeveer tegelijkertijd worden uitgebracht. Zo bracht Hollywood ons 'Volcano' en 'Dante's Peak' (over vulkaanuitbarstingen), 'Deep impact' en 'Armageddon' (over meteorietinslagen) en 'Elisabeth' en 'Shakespeare in love' (Joseph Fiennes en Geoffrey Rush leiden u rond in Elizabethaans Engeland). In de kringen rond Moose is de term 'dequel' voor dit verschijnsel al enige jaren gemeengoed.
Het is ons dan ook een groot genoegen om te ontdekken dat de dequel zijn intrede heeft gedaan in het Nederlandse theater. De sequel was al een tijdje populair, al ging het niet van harte; Guy Cassiers deed z'n best en maakte na 'Faust' bij HZT vrolijk 'Faust twee' bij 't Barre Land, maar de sequelwaarde van 'De cid' van TGA (vervolg op 'Zinsbegoocheling') en 'Oude mensen' van HNT (vervolg op 'Kleine Zielen') wordt nauwelijks uitgebuit. Nee, dan de dequel: het gaat om de voorstellingen 'Rapido!' van Culture Coalition en 'Red dough' van Made in da Shade. Beide nemen een oud verhaal (de één van Shakespeare, de ander van 1001 nacht) en verplaatsen dat naar de wereld van een hiphop-platenmaatschappij in deze tijd. Beide worden gespeeld door cultureel verscheidene jongeren en opmerkelijk genoeg worden beide geregisseerd door Helmert Woudenberg. Wij zeggen hoera voor de dequel! Ten eerste maakt het vergelijkende artikeltjes wel heel erg makkelijk en ten tweede willen we graag ons eigen woord in de Van Dale. (28/11/99)

zie ook: De Selectie: 'Rapido'
en ook: Minirecensies: 'Faust'
en ook: Minirecensies: 'Faust twee'
en ook: Minirecensies: 'De cid'
en ook: Minirecensies: 'Zinsbegoocheling'
en ook: Minirecensies: 'Oude mensen'
en ook: The Internet Movie Database: www.imdb.com
en ook: www.vandale.nl





Fuseren Outsourcen

Iedereen doet het, dus het moet wel hip zijn, moeten ze in theaterland gedacht hebben. Mis. Fuseren is natuurlijk een mooi gebaar: het lijkt alsof je een visie op de toekomst hebt, je redt je baantje voor de komende paar jaar en je krijgt een hoop publiciteit op de koop toe. Maar een kind kan zien dat het voor een theatermaker de slechtst denkbare oplossing is. Het bedrijf wordt groter, krijgt meer verplichtingen op gebieden als educatie en personeelsbeleid en de zakelijke leiding krijgt de overhand boven de artistieke. Het uiteindelijke doel, de voorstelling, wordt hoe dan ook onbelangrijker
Makers die meer aan kunst dan aan geld hechten doen het anders: zij richten zich totaal op hun core-business en besteden al het overige uit. In het bedrijfsleven heet dat outsourcen en iedereen doet het. In het theater is de Mug met de Gouden Tand een goed voorbeeld van deze vernieuwende aanpak. Bij het produceren van 'Hertenkamp' heeft de Mug zorgvuldig alle krenten uit de pap gevist en zijn alle artistieke functies keurig verdeeld over leden, verwanten en gelijkgezinden van het gezelschap. De VPRO zorgt voor produktie, publiciteit, marketing en vooral: geld. Nog meer sophisticated is de methode van het Onafhankelijk Toneel. U kunt degene zijn waar alle zorgenkindjes van het gezelschap naartoe gesluisd kunnen worden. Als u de voorstelling 'Privé story' huurt, dient u zelf een huiskamer, publiek en naar wij aannemen ook een drankje voor alle betrokkenen in te brengen. Naast een zak geld, natuurlijk. Zou dit dan zijn wat Cox Habbema bedoelt met het investeren in de kunst door particulieren? (21/11/99)

zie ook: De Selectie: Privé Story
en ook: website 'Hertenkamp': www.vpro.nl
en ook: Kort Nieuws: NRC, 20/9
zie ook: Kort Nieuws: Parool & VNG, 28/9 & Volkskrant 29/9
en ook: Kort Nieuws: VNG, 20/7
en ook: Kort Nieuws: Parool, 18/9 & Volkskrant, 20/9
en ook: Buitenmoosers: Wie is er bang voor de Babyboomers?





Jeugdtheater Mime

Wij denken dat 'King Arthur' wel de geschiedenis in mag gaan als de voorstelling die het einde markeerde van de bloeiperiode van het jeugdtheater in Nederland. Jeugdtheater is jarenlang heel erg leuk geweest. Het werd gemaakt door leuke mensen die niet aan de bak konden komen in het reguliere theater en andere richtingen zochten, om toch maar theater te kunnen blijven maken. De Ad de Bonten en Liesbeth Colthoffs van deze wereld zijn echter zo'n beetje 'klaar' in hun gènre en kijken nu verder. Ondanks hun experimenten met voorstellingen voor volwassenen blijven ze wel aanspraak maken op de geldpot voor jeugdtheater. Hiermee bedreigen ze de ontwikkeling van nieuwe theatermakers die nog wel spannende dingen willen doen met jeugdtheater. De pers heeft het jeugdtheater inmiddels opgegeven. Op zoek naar een nieuw onbekend en onbemind hoekje in theaterland! Een nieuwe plek voor spontane en frisse ideeën. Mime is de journalisten als door God gezonden; er gebeuren al een tijdje interessante dingen, maar met het opstaan van groepen als Ubbergen en (vooral) Bambie zijn alle ingrediënten voor een hype aanwezig. Let u maar op. (28/9/99)

zie ook: Minirecensies: 'King Arthur'
en ook: Kort Nieuws: Parool, 25/9
en ook: De Selectie van oktober '99: 'Hoop en Glorie'
en ook: Minirecensies: 'Bambie 6'
en ook: Minirecensies: 'Gorilla meets Bambie'
en ook: Minirecensies: 'Creep'
en ook: Toffie en Kee laten mime van een andere kant zien





Locatietheater Chronologisch Theater

In de jaren tachtig hadden we het helemaal uitgevonden: lokatie-theater. Theater was niet langer anoniem en veilig op het schouwburgpluche zitten maar een echt avontuur. Het publiek, uit zijn evenwicht gebracht, ging al snel met elkaar aan de praat en werd zo een echte groep in plaats van een zooitje individuen. Maar nu is het volkomen normaal geworden om in een Cargohal of rondvaartboot te zitten. Vervoer met pendelbussen is geregeld, catering is aanwezig en zelden krijg je nog vieze voeten. Men kan op deze manier nauwelijks nog zijn kennissenkring uitbreiden.
Gelukkig is er iets nieuws: Chronologisch Theater. Voorstellingen waar niet de plaats maar de tijd afwijkt van een normale voorstelling. Ik kan u verzekeren, de mensen die 'De Reis' met elkaar hebben ondergaan zijn vrienden voor het leven geworden. Behalve het belachelijke tijdstip - bij deze voorstelling half zeven 's ochtends, bij 'Talkshow' van Nieuw West vier uur 's nachts - is ook de idioot lange voorstelling in zwang. 'Ten Oorlog' was al een heftige aanslag op de agenda, dit jaar gaat FACT voor de 24 uur. Daar kunt u pas vrienden maken. (11/9/99)

zie ook: Minirecensies: 'De reis'
en ook: Omballing: Op weg naar De Reis
en ook: Omballing: Met TGA Ten Oorlog
en ook: Minirecensies: 'KLM Cargo'





De Parade Schiphol

Moose ging al een tijdje niet, maar nu staat het zelfs in de BLVD: De Parade is not done. Te gronde gegaan aan het eigen succes, de drukte, de reserveringen en de rijen. Het is niet meer spontaan. Wel spontaan is een last-minute reisje boeken; lekker een weekje er tussen uit. Maar ook onze luchthaven heeft problemen met alle drukte, de reserveringen en de rijen. Maar daar is iets op bedacht. Reizigers worden tijdens het wachten afgeleid door entertainers; straattheater en mime tussen de incheck-balies. Aangezien de gemiddelde wachttijd twee en een half uur is, kan dat best doorgaan voor een avond theater. (21/7/99)

zie ook: Kort Nieuws: AD, 17/7 en ook: Kort Nieuws: Theatermaker mei
en ook: Moose geeft punten aan De Parade
en ook: website Schiphol: www.schiphol.nl





Wodka Duits bier

Hoewel in de kranten staat dat rosé het helemaal is deze zomer, weet Moose wel beter. De artistieke vrijages met onze Oosterburen hebben hun weerslag. Nu iedereen van Dood Paard tot GJ in Berlijn de geneugten van de Biergarten heeft mogen smaken, kunnen de thuisblijvers nu ook hun zomerse dorst lessen aan allerhande Warsteiner, Urquell en Beck's. De biertuin bij de Ring kon nog opgevat worden als Duits/Wagneriaanse couleur locale, maar die bij het Vondelparktheater is er voor de lekkere trek, om maar te zwijgen van de enorme hoeveelheden bij het 'Fin de Saison'. In Het Amsterdamse Bos wordt er zowel in als na de voorstelling Warsteiner gedronken. Wil rosé hier een poot aan de grond krijgen dan zal het eerst een belangrijk theaterfestival moeten kopen. (19/7/99)

zie ook: Moose geeft punten aan Absolut Vodka
en ook: Omballing: Ring der Wrevelingen
en ook: Minirecensies: 'Hendrik IV'
en ook: website duits bier: www.beer.de





Jan Decleir Jack Wouterse

Kennelijk is er op de podia van Nederland en Vlaanderen slechts ruimte voor één Mastodont. Twee van die grote, vloekende, zuipende, neukende en acterende stukken man; daar zijn we gewoon nog niet klaar voor. Dus zodra Jack Wouterse zich in beeld wringt, in ongeveer elke Nederlands low-budgetfilm van de afgelopen twee jaar en natuurlijk in 'Blasted', moet Decleir een stapje terug doen. Hoewel: stapje? Weglopen bij 'Schlachten', de kans om vermoord te worden door James Bond voorbij laten gaan, dat klinkt meer als een vrije val. En Ruud Lubbers spelen tegenover Huub Stapel's Ed van Thijn lijkt ons ook geen pretje... Kortom: de wereld is gewoon niet groot genoeg voor allebei. (Hoewel we ze graag samen 'Wachten op Godot' zouden zien doen...) (2/7/99)

zie ook: Kort Nieuws: Volkskrant, 11/1
en ook: Kort Nieuws: Theatermaker april
en ook: Minirecensies 'Blasted!'





MultiMedia MultiCulti

Wie kent ze niet: de Grote Toverwoorden die iedere subsidieaanvraag omzetten in klinkende munt: 'multidisciplinair' en 'multimedia'. De nieuwe toverspreuk die 3 procent meer geld moet gaan opleveren is nu dus: 'culturele diversiteit'. Laat de spreuk een paar keer over het gehemelte rollen, schrijf hem een paar keer onder elkaar op, en probeer vervolgens zinnen te formuleren waarin de naam van uw gezelschap en 'culturele diversiteit' zo vaak mogelijk voorkomen. "De Duivendrechtse Theaterhoek, bestaande uit theatermakers uit diverse culturen, poogt al jaren middels haar cultureel diverse voorstelingen een cultureel divers publiek aan te spreken. Onnodig om te zeggen dat culturele diversiteit hoog in het vaandel staat van de Duivendrechtse Theaterhoek." Ondertekenen met een cultureel diverse naam en opsturen vóór 1 september. (24/6/99)

zie ook: Kort Nieuws: NRC 8/6 & Volkskrant 9/6
en ook: Kort Nieuws: AD, 27/5





Haarlem Bijlmer

Eigenlijk is het allemaal begonnen met Rieks Swarte. Was het niet deze ras-Haarlemmer die het theaterspektakel rond de opening van de Amsterdam ArenA verzorgde? Na hem is de grote volksverhuizing naar de Bijlmer begonnen. Eerst Huis aan de Amstel, nu De Krakeling en na de zomer het produktiehuis van de Nestheaters. En Haarlem? Daar is het vergane glorie wat de klok slaat. Geen eigen gezelschap meer, geen nieuw theater en tot overmaat van ramp moet de bestaande schouwburg van de gemeente worden verbouwd tot grote zaal, terwijl het gebouw daarvoor gewoon te klein is. Alle hoop is gevestigd op de nieuwe Toneelschuur, maar het is de vraag of Joost Swarte in zijn eentje het tij kan keren. Misschien moet hij eens gaan praten met Joop. Die is, zoals gewoonlijk, z'n tijd ver vooruit. Hij wil al niet meer naar Zuidoost, en is neergesteken op de volgende hotspot: Utrecht. (15/6/99)

zie ook: Kort Nieuws: Parool & Volkskrant, 1/6/99
en ook: Kort Nieuws: Parool 28/5/99
en ook: Kort Nieuws: Theatermaker april '98
en ook: Kort Nieuws: Parool, 9/9/98
en ook: Minirecensies 'Thuis'
en ook: Kort Nieuws: Volkskrant & Parool 22/4/99





Voetlicht Daglicht

Het lijkt alweer zo lang geleden. Zaten we in de Stadsschouwburg ineens weer tegen voetlichtbakken aan te kijken. Alsof Actie Tomaat nooit had plaatsgevonden bleken allerhande theatervormgevers in hun zoektocht naar een nieuwe theatraliteit op hetzelfde retro-snufje te zijn gestuit. Het hoogtepunt daarin werd wel bereikt toen voetlicht ook ineens opdook in vlakke vloer-theaters, die juist onder andere gebouwd waren om een meer natuurlijke belichting van de acteur mogelijk te maken... Gelukkig is het alweer uit, maar de kuddegeest blijft. Het nieuwe vormgeversspeeltje: daglicht. Stuk voor stuk worden stukken voorzien van een venster op de echte wereld, omdat de werkelijkheid toch niet ontkend mag worden. Tenminste niet tijdens deze modegril. (9/5/99)

zie ook: Minirecensies 'Vroeger'





Monologen over Sex Monologen over Schoonmaken

Zo aan het eind van het millenium breekt de grote schoonmaak uit. In voorstellingen als 'Tintelfris' en 'Een stukje time out' horen we personages tot in alle details beschrijven hoe het hele huis van onder tot boven gesopt wordt. Dat gaat natuurlijk allemaal over conrole, smetvrees, angst voor het leven en al die andere dingen waar we nu zo mee zitten. Vroeger niet. Toen hadden we het heel veel over sex; wat dan weer gaat over overgave, viezigheid en scheppingsdrang. Allebei hetzelfde dus. Praten over sex en praten over schoonmaken lijken op elkaar; het is allebei een beetje genant en saai om naar te luisteren, maar altijd herkenbaar. (29/4/99)

zie ook: Minirecensies 'Tintelfris'
en ook: Minirecensies 'Kortom, FACT-avonden'
Debielen Honden

Honden zijn het helemaal. Allemaal schatplichtig aan Wim T. Schippers die met 'Going to the dogs' de hond als acteur introduceerde, stelen honden dit seizoen in voorstellingen als 'De Kersentuin', 'Angst en Ellende in het rijk van Kok', 'Adel Blank' en niet te vergeten 'Hondje' de show. Eerder hebben we ons vermaakt met de onvoorspelbaarheid van daklozen, alcoholisten en verstandelijk gehandicapten en zijn we onder de indruk geweest van de kwetsbaarheid van vluchtelingen en terminale patiënten. Ook honden weten zowel het spontane als het hulpeloze goed met elkaar te verenigen, maar honden zijn veel minder onrustbarend. (25/4/99)

zie ook: Minirecensies 'Kersentuin'
en ook: Minirecensies 'Adel Blank'
en ook: Minirecensies 'Hondje'
en ook: Minirecensies 'Jezus/Liefhebber'
en ook: Vera Liefhebber
Thekla Reuten Halina Reijn

Halina heeft natuurlijk al vorig jaar de Colombina voor haar rol in 'Shopping and Fucking' gewonnen, maar dit seizoen speelt ze weer goed, en nu in meer komische rollen. Ook nu is pers en publiek razend enthousiast. Ze kan ook nog kritisch zijn over haar regiseurs: ze vind het saai om elke voorstelling uit de kleren te gaan. Ze is leuk jong en gaat het helemaal worden. Een jaar geleden werd Tekla Reuten het helemaal. Hoofdrollen in Nederlandse films vlogen haar om de oren en ze zou het gezicht worden van de jaren negentig. Nou ja, één jaar is dat zeker gelukt. Maar voorlopig zijn het nog oudgedienden als Tamar van den Dop en Ricky Coolen die in Acda en de Munnik-clipjes zitten. (18/4/99)

zie ook: Kort Nieuws: Parool, 10/4




Index

praat mee

schrijf een mini