Oud Archief
Omballing
Op weg naar De Reis
Het was nog erg vroeg. Het was ook onchristelijk donker. Bij Moose-redactieleden Floor en Simon probeerde de EO via de radio wat licht in de duisternis te brengen. Behalve de opwekkende stichtelijke muziek kwam ons ook een radio-column over godsbeleving ter ore. Gepassioneerd sprak de sprekert over de onbetaalbaarheid het leven en dat het geloof geen economische waarde heeft. Verrast keken de redactieleden elkaar aan, hadden zij dat vorige week niet iets soortgelijks gehoord over de Kunst en nog wel van een andere cristelijke volksvertegenwoordiger? Het geloof en het theater hebben elkaar in het verdomhoekje getroffen. Vandaar natuurlijk ook al die rituelen tegenwoordig.
Op de fiets naar de opstapplek van 'De Reis' bleek dat er al veel mensen op de been waren. Het merendeel waarschijnlijk uit zuiver financiële overwegingen. Terwijl voor ons deze vroegte een enorm exotisch karakter had en ook sterk bijdroeg aan het op-vakantie-gevoel, bleek het voor heel veel mensen dagelijkse kost. Die keken niet zo zeer op van de vroegte maar juist van het theaterpubliek. De trambestuurder van redeaktielid Vonneke vond het "gerust idioot te noemen" toen zij hem toevertrouwde dat ze op weg was naar een theatervoorstelling. Redactielid Miel vond het ook vroeg; ondanks alle voornemens rond elven onder zeil te gaan, was hij te lang in De Blincker blijven hangen. Na een kleine rondvraag bij de medereizigers bleek dat dit een veel voorkomend probleem was. Een bezoeker formuleerde krachtig: "Altijd als je vroeg op moet, wordt het 's avonds gezellig." Laat dit een les zijn voor iedereen. Ga naar hele vroege voorstellingen; u heeft 's avonds gegarandeerd een leuke avond en ziet 's morgens uw stad in een ander daglicht. En daaraan is moeilijk een prijskaartje aan te hangen.
zie ook: Kort Nieuws: Parool, Volkskrant & VNG, 3/9
en ook: IN: Chronologisch Theater
en ook: Moose op het [ON]ze Keuze Festival
en ook: Minirecensies [ON]ze Keuze: 'De reis'