Oud Archief
Omballing
Met Toneelgroep Amsterdam Ten Oorlog
Het beloofde een historische dag te worden. Niet alleen ging ruim de helft van de Moose-redactie naar dé voorstelling van de jaren '90, maar ook nog deden zij dat in het grootste, meest prestigeuze en meest geld verslindende gezelschap van Nederland. Zoals het historische dagen betaamt was het prachtig weer en diende er vroeg te worden aangetreden. Het was 10 uur in de morgen toen het selecte gezelschap van onze redactie de bus die ons van de artiesteningang van de Stadsschouwburg naar de hoofdingang van de Rotterdamse Schouwburg zou brengen, besteeg. Daarna druppelden langzaam maar zeker onze medeavonturiers de bus binnen. Iedereen was er: HANS KESTING, JOOP ADMIRAAL, LINEKE RIJXMAN, GIJS DE LANGE, ROOS OUWEHAND, CELIA NUFAAR, JANNI GOSLINGA, CASPAR GIMBRERE, MARIEKE HEEBINK, MALOU GORTER, BARBARA POUWELS en de REDACTIE van MOOSE. Nog enigszins overweldigd door de vroegte en het gesloten zijn van de TGA-kantine, probeerde iedereen voor zichzelf een tweepersoons bank te veroveren, waarbij Volkskranten ingezet werden als defensieve bewapening. LINEKE RIJXMAN wist ogenblikkelijk de sfeer van het schoolreisje op te roepen door luidruchtig de muziekkeuze van de buschauffeur te verwerpen. Gelukkig had iemand een bandje met ANDREA BOCCELLI bij zich. Chauffeur PIET maakte ons duidelijk dat er tijdens de reis niet gerookt of geplast mocht worden en dat alle snoeppapiertjes in de daarvoor bestemde vuilniszak voor in de bus gedeponeerd dienden te worden. Ook wist hij te melden dat onze terugreis verzorgd zou worden door chauffeur KLAAS. Wij keken er reikhalzend naar uit.
Na een voorspoedige reis konden wij voet zetten op het Rotterdamse bodem. Bij het oversteken van het Schouwburgplein verbaasden wij ons over een zo rijke variatie aan metalen roosters en houten ondergronden, en filosofeerden wij over de uitglijcoëfficient van schouwburgbezoekers bij ijzel. Tot onze geruststelling bleek ook in de Schouwburg dat IEDEREEN de weg in de provincie had kunnen vinden: ARAM ADRIAANSE, ANNEKE BLOK, HANA BOBKOVA, ROB KLINKENBERG, JACK WOUTERSE, JENNIFER DRABBE en niet te vergeten een MOEDER van een der MOOSE REDACTIELEDEN waren present. Ook AUS GREIDAMUS, ERIK VOS, CAS ENKLAAR, VICTOR LÖW, JOHAN DOESBURG, TOM DE GRAVE en JUDITH HERZBERG waren van de partij. Deze lijst had kunnen worden aangevuld, ware het niet dat tijdens de vele pauzes die de voorstelling rijk was de redactie er niet in slaagde de vele bekende gezichten in de foyers te identificeren, zichzelf daarbij terdege afvragend of dit lag aan de redactie of aan de persoon in kwestie. "Een semtexbom aan de lichtbrug zou mij de komende decennia van een baan in de Podiumkunsten verzekeren." zo opperde een van de redactieleden.
Diep in de nacht klommen wij moe maar voldaan weer de bus in, reeds plannen makend voor een volgende excursie (naar Bonn, de nieuwe voorstelling van GERARDJAN RIJNDERS bekijken) en voor de MARATHONVOORSTELLING van TONEELGROEP AMSTERDAM. Nu werd er wel gerookt, maar chauffeur KLAAS zei er niets van. Of er tijdens de terugreis wellicht geplast is, heeft de redactie niet kunnen nagaan. Wel werd er gezongen ("Als het effe kan, ja dan", uit MY FAIR LADY, vertaling SETH GAAIKEMA). Ter hoogte van Leiderdorp was de sfeer zo vertrouwd dat meer intieme details bespreekbaar werden en zo weten we nu dat HANS KESTING graag te hete baden neemt en er was ook iets met washandjes.
MOOSE had graag de te maken lijst van aanwezige prominenten met de acteurs doorgenomen, maar die werden helaas verhinderd door een repetitie om 12 uur de volgende ochtend. Eenzaam in het Belangrijke Mensen ontberende Café Cox gezeten, besprak de redactie nog even de kwestie van de washandjes.
zie ook: Minirecensies 'Ten Oorlog'