Japan.
Toneel met robots! In Osaka heeft toneelschrijver Oriza Hirata een stuk geschreven over een depressieve huisrobot. Een primeur? Moose lezers weten wel beter…
Spanje.
Mortier wordt directeur van de Opera van Madrid. Bent u ook zo benieuwd naar hun budget?
VS (1).
Broadway zucht onder kredietcrisis.
VS (2).
Wired viert 192 jarig bestaan van gasverlichting in theaters.
VS (3).
William Gibson overleden. Nee, niet de Cyberpunk-auteur, de toneelschrijver… Nee, wij ook niet.
Groot Brittannië.
Londen gaat aan de CKV.
België (1).
Guy Cassiers krijgt de Prix Europe Nouvelles Réalités Théâtrale (als een van de vijf winnaars, da’s wel sneu).
België (2).
Het nieuwe publiekstheater van Dirk Tanghe zorgt voor lichte ophef.
Rotterdam.
Ocker van Munster vertrekt na een halfjaar bij het Ministerie van OCW om bij de SKVR te gaan werken.
Groot Nieuws: het Haarlems Dagblad scoopte dat Pierre Bokma met Johan Simons mee verhuist naar München. Ok: hij gaat in 2010 daar met Simons een voorstelling maken. Hij gaat niet in Duitsland wonen en blijft ook met Orkater werken.
Clairy Polak wordt voorzitter van de TF-jury. Polak’s theater-cred bestaat uit vroeger werk voor de Amsterdamse Uitkrant en theater Nieuwe de la Mar. Andere juryleden worden Steven Peters, Judith Wendel, Gislebert Thierens, Joris van der Meer, Liv Laveyne. Piet Menu blijft nog een jaar.
GPD, het ‘persbureau’ van de samenwerkende regionale dagbladen als het Haarlems Dagblad, de Gelderlander, het Eindhovens Dagblad, enz, enz, heft haar kunstredactie op; recensent Wijbrand Schaap is dakloos. Na de herschikking bij De Pers -die zich minder op cultuur en meer op economie is gaan richten- is het de tweede cultuur-dat-kan-best-wel-wat-minder-actie in korte tijd.
Het was mij even ontgaan in de drukte van de Amsterdamse theaterbouw-boom, maar Hotel Krasnapolsky op de Dam heeft blijkbaar een musical-theater. Op 11 januari gaat daar Super Model, de musical in première van de voormalige turner Eugène Jans. Met oa. Bettina Holwerd, Inge Ipenburg, Oren Schrijver en dus niet Noah Valentyn, mocht het u interesseren. Nee, dat dacht ik al.
En dan nog: interview met Minimaker Gienke Deuten; Ruud van Meijel stoelendanst van Zeelandia naar Oostpolia; Maarten van Roozendaal wint Poelifinario.
(foto: Pierre Bokma bij de repetitie van Instinct, regie Johan Simons, © Elisabeth Soetaert)
Omdat in Nederland de spijtige situatie heerst dat kranten op internet wel televisie maken, maar niet al hun artikelen online zetten, gebeurt het regelmatig dat we interessante zaken tegenkomen die we graag willen melden, maar waarnaar we niet kunnen linken.
Zo mist u mooie interview van Hein Janssen met Theu Boermans in Volkskrant Magazine vorige week zaterdag; of de pagina waarop Het Parool brieven van lezers plaatste die terugkeken op Actie Tomaat; of het opinie-artikel waarin Rinnooy Kan en Rijkman Groenink Sijbolt Noorda een heel nieuw, op de wetenschap geënt subsidiesysteem voorstellen (heeft iemand dat: ik wil het graag hebben); Of de discussie tussen Ivo van Hove en John Leerdam over het profijtbeginsel in NRC.
Een interview met de drie Medea's van dit seizoen (Antoinette Jelgersma bij Bonheur, Ariane Schluter bij HNT en Malou Gorter binnenkort bij het NNT) is gelukkig nog te vinden op nationaletoneel.nl.
Wel online...:
Ohja, nog een echt nieuwsbericht: het nieuwe gezelschap van Lotte van den Berg in Dordrecht gaat Omsk heten, en niet Dordt.
(Foto: Joep Lennarts; vrijdag as. (de 21e) presenteren Lotte van den berg en Jetse Batelaan het resultaat van hun Gasthuissessie)
Het grootste theaternieuws van Nederland was natuurlijk de keuze van Freerk Bartels tot de nieuwe Joseph. We zijn er twee weken stil van geweest.
Daarnaast nieuws in de volgende categorieën:
Er schijnt nog een andere verkiezing aan de hand te zijn waar iederen erg mee bezig is, maar Moose concentreert zich op de hoofdzaken: wat is het Beste Toneelstuk Aller Tijden? Onze wedstrijd is in volle gang, tientallen stemmen zijn binnengekomen, verreweg de meeste voorzien van een motivatie.
Hieronder treft u de tussenstand. De scores liggen dicht bij elkaar, dus de strijd ligt nog helemaal open. Ook uw stem heeft nog invloed. U kunt nog t/m zondag 16 november uw stem uitbrengen. Daarna wordt de longlist teruggebracht tot een shortlist van tien stukken.
De Tussenstand:
- Shakespeare - Hamlet
- Albee – Who’s afraid of Virginia Woolf
- Tsjechov - De Kersentuin
- Kushner – Angels in America
- de Bont – Mirad, een jongen uit Bosnië
- Lanoye – Ten Oorlog
- Tsjechov – Een Meeuw
- Euripides – Medea
- Sophokles – Antigone
- Claus – Vrijdag
Stem nu! Het kan nog!
Vorige week zaterdag nam Moose deel aan de eerste ‘bouwhelmtour’ door de nieuwbouw van de Stadsschouwburg Amsterdam. De tour begon in de rotonde in het oude gebouw. De oude directiekamers aan de Leidsepleinkant zijn inmiddels gestript en doorgebroken en er is nu doorzicht van het Leidseplein tot aan de Marnixstraat. De ingangen aan beide zijden zullen open gaan en het wordt nu al zichtbaar dat de nieuwe Stadsfoyer (die Café Stanislavski zal gaan heten) gigantisch wordt.
De binnendoorgang naar de nieuwe zaal is er nog niet, dus we gingen buitenom naar de ingang aan de Lijnbaansgracht. Via erg veel trappen bereik je de ingang van de nieuwe zaal. Die zaal is ook al enorm groot. Je kunt je bijna niet voorstellen dat ze zo’n reusachtige bak kwijt kunnen in het kleine stukje tussen Melkweg en schouwburg.
De nieuwe zaal is niet een echte zwarte doos: de publieksruimte (tamelijk steil en met een lichte waaiervorm) wordt door een proscenium gescheiden van het toneel. Aan de zaalkant van het toneel komt een voortoneel op lift, dat gebruikt kan worden als orkestbak, extra ruimte voor stoelen of dat bij het toneel getrokken kan worden. Met een scherm kunnen zaal en podium van elkaar gescheiden worden, zodat je in een toneel-op-toneel situatie toch een ‘echte’ zwarte doos kunt maken. Dit is ook de opstelling die de Melkweg meestal zal gebruiken voor popconcerten of Dance-events. De bierleidingen zijn al gelegd.
Tenslotte konden we nog hoger, naar de repetitieruimte van Toneelgroep Amsterdam, die een eigen dakterras heeft, met greenroom voor de acteurs. Vandaar heb je een fantastisch uitzicht over de stad, speciaal op de bouwput van Joop’s theaters in de Marnixstraat
De Schouwburg wil deze tours iedere laatste zaterdag van de maand gaan doen. Meer info op ssba.nl
Hieronder een paar foto’s. Meer op Flickr.
Veel mooiere foto’s bij Digidaan.
Gisteravond bereikte ons het trieste bericht dat Willem Zonnevijlle is overleden, de iconische barman van theatercafé De Blincker in de Nes in Amsterdam.
Kasteleins behoren sowieso tot een buitengewoon belangrijke beroepsgroep binnen de dranklustige theatergemeenschap, maar Willem was een geval apart. Als een ware artistiek leider nam hij de verantwoordelijkheid voor het netwerk van kleine zaal-makers in en rond de Nes. De Moose-redactie heeft in haar beginjaren veel te danken gehad aan zijn roddels, kennis en introducties. Hij spelde de site en wees ons met een volle lach terecht bij tenenkromende fouten en stuurde ons naar huis als dat beter voor ons was.
Tijdens de legendarische after hours, die begonnen met het heenzenden van de klandizie, met uitzondering van uitverkorenen die "psst, nog niet weggaan" kregen toegefluisterd, heeft Willem ons kennis laten maken met Discordia, Dood Paard en Stolichnaya zonder ijs.
In zekere zin heeft Moose nooit meer willen zijn dan de internetvariant van de Blincker: een centrum van de theaterwereld, waar je altijd terecht kunt voor serieus commentaar of dronken prietpraat.
Willem was Moose-fan in hart en nieren en tijdens een van zijn actieve doe-vakanties ("doe mij nog maar een drankje") poseerde hij voor bovenstaande foto.
Dankjewel Willem. Vanavond drinken wij er een op jou.
[update]
Willem zal in besloten kring worden begraven. Op zondag 7 december zal er een herdenkingsbijeenkomst zijn in De Blincker. De Blincker heeft ook een eigen gastenboek/condoleanceregister.
Aanstaande maandag vergadert de vaste Kamercommissie voor OCW over het subsidieplan Kunst van Leven van minister Plasterk. Dat is de laatste kans voor culturele instellingen om aanpassingen in de plannen door te drukken en deze week kregen de kamerleden dus heel wat plannen en oproepen in hun mailbox.
Een greep (met mijn inschatting van hun kans op geld):
Maandag weten we meer. Lees het hier, of tot in Den Haag ;-)
Ander nieuws deze week:
In rechtszaken: Johan Heesters wil dat de rechter beslist of hij gezongen heeft in Dachau
In ruzie: Amsterdamse Kunstraad versus Carolien Gehrels
In musicals: familiemusicals zijn da bomb
Een rustige week. De eerste grote voorstellingen (Ifigeneia, De Grote Verkiezingsshow, Sunset Boulevard, Woyzeck) gaan in première, de subsidies zijn zo’n beetje verdeeld, de stoelendansers hebben even pauze.
De Volkskrant had ook niet veel te doen; dan maar een lang artikel over de vraag of er niet te veel musicals zijn. Joop-directeur Erwin Van Lambaart: "Nederlanders staan met de voeten in de klei, maar intussen pinken ze wat graag een traantje weg in het donker of barsten in schateren uit. Ze weten steeds beter wat genieten is."
Maar dan moet u wel uw verantwoordelijkheid nemen, publiek. Voor u het weet leidt een succesvolle theatertournee tot dit, en dat wilt u toch niet op uw geweten hebben.
In vooruit plannen: Maria Goos goes Adelheid Roosen: ze schrijft een stuk over Marokkaanse moeders á la Smoeder. Première 2010 bij Het Toneel Speelt.
In terugkijken: bij de laatste voorstelling van Il Giardino kreeg Koos Terpstra van de Groningse wethouder Jaap Dijkstra (Cultuur) het eerste exemplaar uitgereikt van de in het geheim voorbereide tekstbundel Van De Troje Trilogie tot De Vrouw met de Baard.
De kredietcrisis bereikte de kunsten deze week. Het vermogen van het VSB Fonds bestaat voor de helft uit aandelen Fortis, die nu vrijwel niets meer waard zijn. De afgelopen weken verloor het fonds dus zo’n één miljard euro. Het VSB Fonds geeft zelf geen commentaar. (Volkskrant)
Overig nieuws:
Productie van studenten van verschillende toneelscholen, op zich al bijzonder. Verzameling absurde autobiografische verhalen met open plekken ertussen. Sommige acteurs zijn beter dan andere, de setting maakt het een beetje opsommerig, maar er zit een aangenaam soort openheid in het spel, waardoor ik zelf mag associëren. Dat was prettig. Oh ja, de Discoria-cirkel is definitief rond (1987: iedereen houdt van Discordia; 1998: niemand houdt van Discordia; 2009: iedereen houdt van Discordia).