In een afgeladen kleine zaal van Theater Kikker zag ik Brabants voor Beginners. De acteurs hebben een aantal situaties en verhalen voorbereid waarin ze zich Brabants voelen, zo melden ze ons bij aanvang. Op een allerkneuterigste manier worden er allerlei melige scènes gespeeld en uitgebeeld die ons als publiek in de wereld van de Brabander moeten trekken. Ik zelf als nuchtere Groninger, kan er maar moeilijk in meekomen, maar tijdens het stuk worden er gezegdes, alternatieve spellingen en wetenswaardigheden over brabanders geprojecteerd op het achterdoek. Die projecties bieden reflectie op de scènes en door de combinatie begin ik te begrijpen wat de zuiderlingen bezielt zich zo te gedragen. Bovendien wordt de voorstelling gaandeweg steeds persoonlijker. Zo begin ik toch iets te begrijpen van het stereotype waar wij in het hoge noorden niets van moeten weten en, sterker nog, beginnen het echte mensen te worden. Door de combinatie van stukjes, projectie, muziek en verkleedpartijen is het misschien allemaal wat aan de conceptuele kant en moet ik erg veel werk verzetten om het bijelkaar te krijgen, maar ik heb toch het idee dat ik nu meer weet van het leven onder de rivieren…