Leuk, leuk, leuk. Vlot programma dat aantoont dat humor niet platvloers of grof hoeft te zijn. Najib weet de zaal prima te bespelen en legt af en toe de vinger op de zere plek zonder moraliserend te zijn. Zijn idolspersiflage is hilarisch en het gedoe met het nepgebitje is pure slapstick. Een klein tomaatje omdat het programma best nog een half uurtje langer had mogen duren. Drie geweien voor de performance van Najib en een bonusgewei voor het prachtige Delftsblauwe tegeltableau dat als decor was opgesteld.

Toegegeven, geen hoogstaand teksttoneel of vernieuwend theater. Wel een amusant verhaal, gespeeld door doorgewinterde acteurs. Een combinatie die garant staat voor een leuke, toegankelijke theateravond waarin gewoon gelachen kan worden. Absolute uitblinker is Trudy Labij, die een inspirerende huissloof weet neer te zetten.Het decor is sober maar functioneel. Ik kan echter niet om een tomaat heen voor de kleur ervan, zo’n lelijke kleur groen kom je zelden tegen. Twee geweien voor de cast, die de zaal vanaf het eerste moment wist te amuseren en een derde gewei voor een lekker ontspannen theateravond.

Middelmatigheid is de term die deze voorstelling het best beschrijft. Matig verhaal (tomaatje hiervoor), matig acteerwerk, met uitzondering van Astrid van Eck die zondermeer overtuigend is. Geweitje voor Astrid. Het tweede gewei gaat naar decor en licht. Mooi uitgevoerd en sfeerbepalend. Op zich een aardige voorstelling, net kort genoeg om niet vervelend te worden. Een bijzondere theaterervaring? Nee. Degelijk toneelstuk? Ja. Zonde dat met een acteursensemble met zoveel potentie niet meer is gedaan.

Een relatief lang stuk, dat van begin tot eind boeiend weet te blijven. Deels door de spanning in het verhaal, maar vooral door de de meer dan voortreffelijke acteerpresties. Vooral Ariane Schluter en Gijs Scholten van Aschat zijn magnifiek op dreef als het totaal overspannen echtpaar Katharina en Frank. Hun buren worden treffend neergezet door Marie-Louise Stheins en Roef Ragas. Pittige teksten worden afgewisseld met fysiek vertoon een schuivend decor, dat met de relaties ten onder gaat. Een gewei voor alle vier de acteurs/ actrices. Een extra gewei voor Gijs Scholten van A. voor het uitspreken van teksten terwijl hij op de grond ligt met Roef Ragas en een salontafel op zijn buik. Een zesde gewei voor licht en geluid die nu eens echt iets toevoegen en voor een fantastische theateravond. Chapeau.