Oerol knusheid net boven Groningen

Hoe verder ik van Groningen verwijder raak, hoe dichter ik bij de boerderij kom waar De Warme Winkel deze zondagmiddag een voorstelling zal spelen en des te zenuwachtiger ik word. De locatie is niet voor een ieder even goed te bereiken en als autoloze student heb ik een autorijke vriend zover weten te krijgen om samen een theatraal avontuur aan te gaan, maar er lijken in eerste instantie weinig avonturiers met ons. Uiteindelijk valt het mee en wanneer de juiste schuur gevonden is en dekentjes op Oerol-wijze over de knieën liggen, kan ‘Rainer Maria’ beginnen.

De kalfjes liggen links, recht van ons staan de koeien en terwijl deze samen met de katten, die onverwachts door het spel van de acteur trippelen, een niet te regisseren natuurlijke laag aan de voorstelling geven, bieden de acteurs een fenomenale theater ervaring. De gedichten van de Oostenrijkse schrijver Rainer Maria Rilke bieden de basis en in combinatie met het spelplezier en de goed gedoseerde en afwisselende manier van spelen laat de Warme Winkel zien hoe leuk kunst is, de poëzie (van Rilke) in het bijzonder. Poëzie maken lijkt als kantklossen, zorgvuldig, precies en het resultaat is prachtig.

Dit kant komt terug in de kleding en het decor wat een sprookjesachtige sfeer oproept. ‘Rainer Maria’ biedt hiernaast nog een paar prachtige beelden zoals de lachende, vrolijke personages die overgaan in een beestelijk krijsen en me hiermee bang maken. Het hoogtepunt qua beeld ontstaat wanneer de schuurduren opengaan. De mistige schemer is te zien, een kat loopt plotseling in de deuropening en lijkt een moment hemels wanneer deze goud oplicht door een lamp. Wanneer de acteurs elkaar, na een vreselijk pijnlijke chaos, warm omhelzen en de mysterieuze schemer inlopen biedt De Warme Winkel een plaatje van een einde.

Alles doet denken aan een grimmig sprookje waarin pijn, vriendschap en plezier heel dicht naast elkaar staan. Gelukkig zijn er de aankomende twee weken nog vier voorstellingen van dit gezelschap te zien in de stad Groningen want ik heb er nog geen genoeg van.

Ze flikken het weer. Een jaar geleden was Totaal Thomas, de voorstelling over het leven en werk van Thomas Bernhard, al een van de hoogtepunten van het festival. Dit jaar bereikt De Warme Winkel met Rainer Maria, misschien wel een nog grotere hoogte. In een briljante mix waarbij alle uitersten worden opgezocht, van sereen gefluisterde versregels tot woest agressieve fysieke uitbarstingen wordt de dichter Rilke tot leven gebracht. Vincent Rietveld is met zijn meesterlijke dictie natuurlijk de acteur bij uitstek om alleen al met zijn stem te betoveren, Jeroen de Man zijn ideale tegenpool die moeiteloos van het ene temperament naar het andere schakelt. De actrices, Maria Kraakman en Mara van Vlijmen, hebben een wat meer dienende rol, maar ook die twee imponeren, al is het maar met hun fraaie mimiek. Het kan toch niet zo zijn dat deze voorstelling alleen op Oerol is te zien. Oké, er wordt met water gegooid en met zand, maar zelfs dat is prachtig gechoreografeerd, zoals alles in deze voorstelling kunst ademt, de kostuums, de bewegingen, de muziek. Kunst die vermaakt, dat wel, maar die ondertussen wel gaat over kunst die uit noodzaak is geboren.