Prachtige vormvondsten gepaard met korte maar krachtige, soms humoristische, soms schrijnende teksten. Geweldig spel, versterkend geluid, mooi licht. Er wordt als het ware een droomwereld opgeroepen waar we na de voorstelling hard uit wakkerschrikken. Vanaf nu voor altijd groot fan van Carver. Kijk uit naar de nieuwe voorstelling!

Vier meesterlijke carverianen plus de grootmeesterlijke René van ‘t Hof, maakten van de beste lappen uit hun rommelkist een schitterend patchwork.

Ik weet het niet zo goed met deze Carver voorstelling. Als je ze nog nooit gezien hebt is het misschien best heel leuk, maar omdat ik een enorme fan van deze acteurs ben weet ik dat ze zo veel meer kunnen. Het was teruggebracht tot vrij abstracte losse scènetjes, waarschijnlijk omdat ze weer eens wat anders wilden, maar ik vond die scènetjes gewoon niet zo interessant. Ik verveelde me zelfs een beetje. Natuurlijk wel een paar briljante vondsten, maar dat waren er voorheen zo veel meer.

Wow. Dit is even wat anders dan je van Carver verwacht. Maar daarom niet minder goed.
Het waren gewoon fragmenten en ‘sketches’. Leuk. Zeer leuk.
Vooral Jim van der Woude en René van ‘t Hof zijn erg goed op dreef.
En één grote BOE voor alle mensen die zich geroepen voelen om door de voorstelling heen te gaan praten en hardop te gaan zeggen wat ze zien (“is dat z’n hoofd, ja, dat is z’n hoofd, hé, joh, dat is z’n hoofd, wat goed zeg”).