Ik heb me niet verveeld, maar echt interessant was de voorstelling niet. Er gebeurt weinig nieuws meer bij Dogtroep. Ik heb eigenlijk alles wel eens eerder en beter gezien, bijvoorbeeld bij Vis-a-vis, Alex d’Electrique of Dogtroep zelf.

Geweldige voorstelling! Een bruiloft compleet met exen, zoon en dochters. Een ABC tje, papa vertelt een mopje, er wordt gezongen en de ceremoniemeesters proberen wanhopig de sfeer goed te houden.
Theater wordt zoveel leuker als je ziet dat de spelers er ook erg veel plezier in hebben. Het stuk verwijst ‘luchtig’ naar de film ‘Festen’, al blijft het publiek bij deze voorstelling aan het eind niet verslagen zitten (zoals bij de film)… integendeel: al zingend verlaat men de tent. It only just begon.

WAUW, een uitstervend ras… Een regisseur die kaartjes verkoopt en achter het licht zit.

Hele boeiende voorstelling! Het is echt een voorstelling die bij Amsterdam past. Ik vind het echt weer eens iets nieuws, en dat wordt nog wel dans genoemd. Ik vind het veel meer dan dans. Normaal is dans effe doorbijten en soms wat langdradig, maar ik heb me geen seconde verveeld!!. Ik kreeg de indruk dat de stoelen wel wat dichterbij hadden mogen staan, (tomaat) en dat het doek scheurde leek me ook niet geplanned, of hebben de 3 prachtige dames voor elke voorstelling een nieuwe lap? (ook een tomaat) Echte aanrader!

Eerste bezoekje aan N. et les Z., het moest er toch eens van komen. Als show zit het geweldig in elkaar, met mooie en inventieve kostuums en decors. Maar inhoudelijk (met name op het muzikale vlak) had ik wel wat meer verwacht van deze groep. Ach, het gaat er toch in als koek bij het publiek…

Prachtige abstracte mimevoorstelling, zuiver gericht op beweging zonder verhaal. Bovendien erg komisch. Eindelijk weer eens een Paradevoorstelling die het zuiver lollige overstijgt, en op eigen benen overeind kan blijven.

Vergeleken met de workshoppresentatie Back to the Future is dit een grote tegenvaller. Meer structuur zorgt zeker niet voor een betere voorstelling. Het individuele talent van de kids is er nog steeds (vandaar het gewei), maar wordt gesmoord in overmatig Disney-moralisme. Tja, het zijn Amerikanen…

Het is al na middernacht als Jorn en Annette beginnen met ‘Crave’. Het is nog steeds warm en ik ben moe. Het enige licht komt van vier grote gaslampen. Sarah Kane klinkt heel anders, berustend. Aan het eind doen Jorn en Annette met liefdevol gehannes de lampen een voor een uit. De laatste niet, “anders wordt het wel heel donker”.

Het was voor mij de eerste en meteen de laatste keer Nénettes et les Zézettes. En wat jammer nou dat het voorbij is. De obers en oberinnen in sexy jurkjes en strakke broeken, bedienden je op je wenken en deden af en toe een dansje. Loes Luca was op dreef in haar talloze kostuums, met lekkere liedjes en snel in elkaar te zetten decors. Kortom, het was een feestje met duizend man in de tent. Het wachten in de rij voor een kaartje was de moeite waard. Een Parade aanrader dus.

Wat was het warm in de tent, hutje-mutje en heet! Maar het was de moeite waard. Hilarische scenes, waarin de drie acteurs het uiterste van kunnen lieten zien. Ik houd eigenlijk niet zo van fysiek theater, maar dit was wel heel erg leuk. Gaat dit dus zien in Den Haag, Utrecht of Amsterdam!