Eigenlijk was ik deze voorstelling alweer vergeten, maar vanwege de positieve andere recensies wilde ik toch een tegengeluid laten horen. Wat een overschatting! Die Embrechts mag best talentvol zijn, maar neemt zichzelf veel te serieus. In een gemiddeld cabaretfestival (maar het mag natuurlijk geen cabaret heten vanwege de Vlaamse afkomst) zou dit zo ongeveer de derde plaats halen. En wat een flauwe titel zeg. Veel gezucht, veel drama, veel te lange liedjes maar vooral veel te veel pretenties. Het enige gewei is voor de geweldige muzikanten die er nog wat van wisten te maken. Voor de rest eigenlijk alleen maar vermoeiend.

Pieter Embrechts is iemand waar alle niet-Pieter Embrechten jaloers op zijn.

Yeah!!! Wat is ‘ie leuk die Pieter Embrechts! Dat ‘ie kan spelen, wist ik al wel, maar hij kan ook zingen, gitaar spelen en heel leuk ademhalen. Wachten op de bus zal nooit meer hetzelfde zijn. Deze voorstelling is een kruising tussen verteltheater, muziektheater en iets cabaretachtigs. Het was laat op zondagavond, het was de vijfde voorstelling dat weekend en ik had het helemaal gehad en toen kwam Pieter vol energie en ik werd helemaal vrolijk. Yeah!