Zeer gemengde gevoelens. Aan de ene kant: wat een mislukt middelbareschoolgedoe. Eerst al die tot vervelens toe geblèrde liederen en later bijvoorbeeld die scene tussen kus en monoloog. Echt strontvervelend. Het publiek (opvallend veel jongeren) lachte zich geheel ongans. Hoe meer er gekotst, gescheten en geboerd werd, hoe leuker men het vond. Aan de andere kant: Halina en Hans: volmondig ja. Halina, prachtig sterk en toch heel kwetsbaar. Jammer van die voetbalsupporter-entourage.

Een gewei voor Hans Kesting, en eentje voor Halina Reijn, en dan vooral voor haar eindmonoloog die ik echt prachtig vond. De rest van de voorstelling was gewoon te veel flauwe humor, en scenes die veel te lang duurde. Het is geen goed teken als je de mensen om je heen op hun horloge ziet kijken. Het zingen werd al snel vervelend, en de voetbalsupportersoutfits (waaruit ik moet afleiden dat alleen Petruchio normaal/niet-xenofobisch is?) voegde wat mij betreft niets toe. Momentje waar ik van genoten heb was Hans Kesting in zwarte broek en wit overhemd, en Halina Reijn in haar witte onderjurk en het zwarte jasje van Hans Kesting naast elkaar. Dat zag er heel mooi uit. En ik begrijp dat niet de hele voorstelling zo kan zijn, omdat ook juist het contrast belangrijk is, maar jammer is het wel. Dit was ook wel mooi geweest als al het andere er om heen ook goed was.

Misschien te hoge verwachtingen doordat anderen deze voorstelling zo geweldig vonden. Zo geweldig vind ik hem namelijk niet. Hans Kesting is goed, maar ja dat is ook geen verrassing. Ook leuk hoe hij deed met zijn kleine interactie met het publiek. Daarom 2 gewijen. Halina Reijn vond ik daarentegen niet goed. Veel te veel overdreven in haar teksten als ze een keer niet uitbundig hoeft te reageren. Ook de flauwe studentengrappen waren niet aan mij besteed, volledig misplaatst als je het mij vraagt. En het bloot in deze voorstelling is niet functioneel, maar wanneer is bloot op het toneel wel functioneel? Kortom, het is wel aardig met Hans Kesting. Zonder Hans Kesting is deze voorstelling 10 maal niks.

Originele speelse veelzijdige vorm. Desalniettemin gezapig, soms onbegrijpelijk en ongeïnteresseerd spel. Hugo Koolschijn en Halina Reijn moeten niet proberen te acteren. Het grijze publiek wordt wakker geschud maar waarmee nou eigenlijk, vraag ik me af; met hard schreeuwen en weinig zeggen. Of: Veel Subsidie voor een Hol Vat.

Ik had hoge verwachtingen van deze voorstelling, maar het viel ontzettend tegen. Slechte regie, te veel geschreeuw en te veel sex zonder functie.

Het stuk bevalt me niet. Er wordt erg veel harteloos en asociaal gedrag vertoond. Plat en oppervlakkig. Als dit een beeld van de tijd zou moeten zijn, is het een hyperactieve klotetijd. En reactionair - dwarsheid en recalcitrantie zijn helemaal uit de gratie.
Maar wát een fantastisch toneel! Een prachtig decor. Een bijna perfecte regie (alleen de plotselinge aanwezigheid van de weduwe slaat nergens op). Subtiliteiten van alle spelers. Een superinnemende macho van Hans Kesting. En, natuurlijk, na zo’n onwaarschijnlijke en onwaarschijnlijk veroverende, slotmonoloog: Halina Reijn, Halina Reijn, Halina Reijn!

Ik zat op de 2e rij, ik heb erg moeten zuchten. Het urineren, vomeren en vozen was niet van de lucht. De echte liefde overwon, heb ik begrepen.