minirecensies

De Wespenfabriek

Ik heb ademloos zitten kijken naar deze voorstelling. Het is een prachtig verhaal, dat minstens net zo prachtig wordt gespeeld door Steven van Watermeulen. Een extragewei voor de video-effecten en voor de wespen die de hele avond in een potje zaten.

KG gezien 28/10/2000

Ingehouden maar uitermate ingenieus gebruik van video- en geluidsfragmenten; na jarenlange ervaring is dat regisseur Guy Cassiers wel toevertrouwd. Prachtig spel - variĆ«rend van uitbundig-gevaarlijk tot achteloos-argeloos - van Steven van de Watermeulen. Het verhaal van het jongetje dat zich tot een geweldmachine ontwikkelde is aanvankelijk mysterieus en intrigerend. Als aan het eind het verhaal ‘rond’ moet worden gemaakt door een geforceerde verklaring, wordt met terugwerkende kracht het verhaal banaal. Jammer….!

HL gezien 28/10/2000

Erg goed spel van Steven van Watermeulen, die de multimedia naar zijn hand zet. Multimedia krijgt ook een gewei, want het was niet irritant, maar zelfs, ja mooi te noemen. Verder is het ook een belangrijk verhaal, een moderne ‘Blauwbaards Burcht’ en wil ik het boek wel eens lezen. Het eind kwam een beetje uit de lucht, ineens was daar den uitleg en de vormgeving werd ook ineens ongelovelijk plat. Ik vond het jammer, want ik kwam er lekker in en het had van mij nog wel een paar uur langer mogen duren.

FB gezien 06/10/2001

Wow! Wat een indrukwekkende voorstelling! Het genuanceerde spel van Steven van Watermeulen was erg mooi en gevaarlijk tegelijkertijd. De video-effecten waren prachtig, zeker de projector die reageerde op Steven’s stem. Mooi tekst van Gerardjan Rijnders en Guy weet wat er kan met video en geluid. Erg mooi allemaal.

FVB gezien 01/11/2000

Gelukkig nog een kans om dit te zien !! Het prachtige spel (wat je haast geen spel kan noemen: Steven = Tom) en de mooie passende geluids- en beeldeffecten houden de aandacht erbij. Op de heftige momenten zit ik rechtop van schrik en met name het geluid is soms echt angstaanjagend. Ik had wel moeite om het verhaal te begrijpen en dat hield me in een soort algehele verwarring. Soms verstond ik de tekst niet, dat heerlijke Vlaams, en ik had “het boek” (nog) niet gelezen. Voor mij was de ontknoping daardoor onverwacht en schokkend. Het verhaal is net te absurd om me helemaal te kunnen inleven, maar het drukte de pret niet. Bijzondere voorstelling.

LS gezien 15/09/2001 op Het Theaterfestival