Gezien in Het Huis van Bourgondie in Maastricht: werkelijk waar fantastisch. Wat een feestje. Weliswaar een feestje met een droevig randje, maar de tranen waren vooral van het lachen.
Spelkwaliteit ten top! (Van alle acteurs.) We hebben in de zaal allemaal erg hard gelachen, soms rolden de tranen gewoon over je wangen.
De manier waarop de acteurs waren gecoached zorgde voor een zeer aangename speelstijl, waarbij nonchalance en harde spelschakels niet achterwege bleven.
Een denkbeeldig extra hert voor Bianca: mooie overgave en een geweldige tekstzegging!
Erg jammer was dat de voorstelling echt te sterk deed denken aan het prachtige debuut van Lies Pauwels, Club Astrid. De sfeer, het tafel-dekken, de vicks-scene, het eindnummer, roltafels, de titel van het stuk… allemaal herkenbaar uit de reeds bestaande “club”.
Dit zorgde bij mij voor een ergenis die ik op een goed moment niet meer uit kon schakelen.
Jammer.