Het is lang geleden dat ik zo heb moeten lachen tijdens een voorstelling. Hilarische scenes, fysiek acteerwerk, teksten met een bite.
tomaten of geweien, ach… het belangrijskte vind ik dat de Mug je altijd weer met vragen achterlaat over het leven in het algemeen en het eigenlijke functioneren in het bizonder.
Een avondje vingeroefeningen en improvisaties van twee toppers - daar lijkt “brünhilde 40+” een op.
Een ouder wordende actrice heeft er moeite mee dat ze verdrongen wordt door een jongere. Een mooi algemeen thema met een persoonlijk tintje. Goed geacteerd en op een originele manier verteld.
Op de koffie bij Marcel en Maria. Al keuvelend worden jeugdervaringen gedeeld en maken we kennis met de moeders van deze twee brabanders en hun eigenaardigheden.
Smoeder was niet alleen ontwapenend, ontroerend en verrukkelijk om te zien (en vooral te horen!), maar bovenal zeer herkenbaar.
Voor het eerst op Brabantse grond (Chasse Breda), deze voorstelling van twee randstedelijke Brabanders over hun oerbrabantse moeders. Een soort coming home.
Alsof je bij Maria en Marcel mee aan de tapastafel zit, zo dicht bij. Als je een moeder hebt is er vanalles te herkennen of aan te wakkeren bv liefde, gedoe, bloedband.